Μέ ἐπιστολή Σινιρλίογλου στόν ΟΗΕ θέτουν θέμα γιά Χίο, Σάμο, Κῶ, Καστελλόριζο, Λέσβο, Σύμη καί ἀπαιτοῦν νά ἐξαιρεθοῦν ἀπό τήν ὁριοθέτηση ΑΟΖ, ὑφαλοκρηπῖδος, χωρικῶν ὑδάτων!
ΔΕΝ ΘΑ ΠΟΥΜΕ πώς ἡ Τουρκία ξεπερνᾶ τά ὅρια. Τά ἔχει ξεπεράσει πρό πολλοῦ. Καί ὅσο δέν βλέπει οὐσιαστική ἀντίδραση, συνεχίζει. Καί δυστυχῶς ἀντίδρασις δέν εἶναι τά «αὐστηρά μηνύματα» καί οἱ καταδικαστικές δηλώσεις. Οὔτε κἄν οἱ οἰκονομικές κυρώσεις.
Ἔτσι τήν ἑπομένη τῶν προκλήσεων τοῦ Ἐρντογάν γιά τήν Ἀμμόχωστο, πού γιά μίαν ἀκόμη φορά ἔμειναν ἀναπάντητες, ἡ Ἄγκυρα ξανακτυπᾶ. Μέ ἐπιστολή στόν ΟΗΕ, ὑποστηρίζει ὅτι ἡ Ἑλλάς διατηροῦσα στρατεύματα στά νησιά τοῦ Αἰγαίου, παραβιάζει τήν Συνθήκη τῆς Λωζάννης καί θέτει ὡς ἐκ τούτου ζητήματα κυριαρχίας, ὑποστηρίζοντας μάλιστα ὅτι… ἀπειλοῦνται οἱ Μικρασιατικές ἀκτές.
Πρίν προχωρήσουμε στήν παρουσίαση καί τόν σχολιασμό τῶν τουρκικῶν θέσεων, νά σημειώσουμε ὅτι εἰς πεῖσμα τῶν ἰσχυρισμῶν τῆς Ἀγκύρας, στά νησιά τοῦ Αἰγαίου (μέ ἐξαίρεση τήν Λῆμνο πού δέν ἀναφέρεται στήν Συνθήκη τῆς Λωζάννης), ἑδρεύουν μόνον δυνάμεις ἐθνοφυλακῆς, ὀργανωμένες σέ Ἀνώτατες Διοικήσεις Ταγμάτων Ἐθνοφυλακῆς καί, ἀστυνομία. Αὐτά ἡ Τουρκία τά παραβλέπει καί ἐπιμένει ὅτι στά νησιά ὑπάρχει τακτικός Στρατός.
Ἡ νέα ὅμως αὐτή ἀπαίτησις δεικνύει ἕνα πιό μακρόπνοο σχέδιο τοῦ Ἐρντογάν, τό ὁποῖο στηρίζεται στό ἰδιαίτερο χαρακτηριστικό τῶν Τούρκων, πού εἶναι φύσει ἅρπαγες. Σέ αὐτό τό ἔθνος τῶν κατακτητῶν ὁ Ἐρντογάν θέλει νά ἐπικρατήσει καί νά ἐκτοπίσει τόν Μουσταφᾶ Κεμάλ ἀπό τήν θέση τοῦ «Πατέρα τῆς Τουρκίας» (Ἀτατούρκ). Γνωρίζει πολύ καλά ὁ Ἐρντογάν ὅτι ἡ θέση αὐτή τοῦ «Ἀτατούρκ» παραδοσιακῶς κερδίζεται στήν τουρκική ἐθνική συνείδηση μέ κατάκτηση ἐδάφους καί ἐπέκταση τῆς τουρκικῆς ἐπιρροῆς καί κυριαρχίας εἰς βάρος τῶν γειτόνων της. Αὐτός εἶναι ὁ στόχος τῆς κατακτητικῆς τακτικῆς, πού ἄρχισε ἀπό τήν Ἀμμόχωστο καί συνεχίζεται στό Αἰγαῖο. Νά σημειωθεῖ ὅτι πολλοί «παντογνῶστες ἀναλυτές» στήν Ἑλλάδα ἔσπευδαν νά προδικάσουν ὅτι στρεφόμενος πρός τήν Κύπρο, ὁ Ἐρντογάν, ἀπέστρεφε –προσωρινά ἔστω– τά μάτια ἀπό τό Αἰγαῖο, καί προέβλεπαν ἤρεμο καλοκαίρι. Καί ὅμως, οἱ τουρκικές κινήσεις εἶναι ἀπολύτως προβλέψιμες καί μόνον ὅσοι δέν βλέπουν τά δεδομένα μέ καθαρό μάτι «ἐκπλήσσονται» καθημερινῶς ἀπό τίς ἐξελίξεις.
Τήν ἐπιστολή στόν ΟΗΕ ὑπογράφει ὁ μόνιμος ἀντιπρόσωπος τῆς Τουρκίας Feridun H. Sinirlioğlu, γνωστός σέ ἐμᾶς ἀπό τήν συμμετοχή του στίς «διερευνητικές ἐπαφές». Καταγγέλλει «τίς συνεχεῖς κατάφωρες παραβιάσεις ἐκ μέρους τῆς Ἑλλάδος τῶν συνθηκῶν στό Αἰγαῖο καί στή Μεσόγειο Θάλασσα, σχετικά μέ τά νησιά στά ὁποῖα παραχωρήθηκε κυριαρχία στήν Ἑλλάδα μέ τήν αὐστηρή προϋπόθεση ὅτι θά ἀποστρατιωτικοποιηθοῦν»!
Καί συνεχίζει ὑποστηρίζων ὅτι οἱ ἑλληνικές Ἔνοπλες Δυνάμεις ἀπειλοῦν τήν ἀσφάλεια τῆς Τουρκίας. Ἀναφέρει συγκεκριμένως μεταξύ ἄλλων:
«Αὐτά τά νησιά κοντά στήν ἠπειρωτική χώρα τῆς Ἀνατολίας εἶχαν πάντα μεγάλο ἀντίκτυπο στήν ἄμυνα καί τήν ἀσφάλεια τῆς ἠπειρωτικῆς χώρας. Αὐτό τό ζήτημα ἔχει καταστεῖ ζωτικῆς σημασίας, ἰδίως ἐπειδή, γιά πρώτη φορά στήν ἱστορία, ἡ κυριαρχία ἐπί τῶν νησιῶν παραχωρήθηκε σέ διαφορετικά κράτη –Ἑλλάδα καί Ἰταλία– τό 1923.
Μιά σύντομη ματιά στόν χάρτη ἀρκεῖ γιά νά δείξει τή σημασία πού ἔχουν τά νησιά τοῦ Ἀνατολικοῦ Αἰγαίου, πού βρίσκονται λίγα μίλια ἀπό τήν ἀκτή, γιά τήν ἀσφάλεια τῆς ἠπειρωτικῆς Ἀνατολίας. Γιά νά ἀναφέρουμε, μερικά παραδείγματα, τό νησί τῆς Σάμου εἶναι 3 μίλια, ἡ Λέσβος 10 μίλια, ἡ Χίος 9 μίλια, ἡ Κῶς 3 μίλια, ἡ Σύμη 5 μίλια καί τό Meis (ἐννοεῖ τό Καστελλόριζα) μόλις ἕνα μίλι μακριά ἀπό τήν ἀκτή τῆς Ἀνατολίας».
Ἐν συνεχείᾳ ἀναφέρει:
«Μέχρι τό 1975, ἡ Ἑλλάδα ἀρνήθηκε σταθερά τά σχετικά γεγονότα καί ἰσχυρίστηκε ὅτι τηροῦσε τίς ὑποχρεώσεις της. Ἐν συνεχείᾳ, ἡ Ἑλλάς ρητά παρεδέχθη ὅτι δέν τήρησε τίς ὑποχρεώσεις της, μέ ἀποδεδειγμένα ἀβάσιμα ἐπιχειρήματα…»
Ἀναφέρεται ἐδῶ ἡ Τουρκία σέ πολιτικές δηλώσεις Ἑλλήνων πού ἐπεσήμαιναν τήν ἀπειλή τήν ὁποία ὑφίστανται τά νησιά, ἐξ αἰτίας τῆς ὁποίας στό ἀνατολικό Αἰγαῖο περιπολοῦν πολεμικά πλοῖα καί μαχητικά ἀεροπλάνα, κάτι τό ὁποῖο δέν ἀπαγορεύεται ἀπό καμμία Συνθήκη.
Θά ὑπενθυμίσουμε σχετική δήλωση τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν Νίκου Δένδια, ἡ ὁποία εἶναι μία «ἐκ τῶν προτέρων» ἀπάντησις στούς τουρκικούς ἰσχυρισμούς: «Ἡ Τουρκία προσπαθεῖ νά διαστρεβλώσει τήν πραγματικότητα καί νά δημιουργήσει προπέτασμα καπνοῦ προκειμένου νά καλύψει τίς δικές της διαρκεῖς παραβιάσεις τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου.
Ὡς γνωστόν, ἔχει ἐκδώσει ἀπειλή πολέμου ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος ἄν ἀσκήσει τά νόμιμα δικαιώματά της (casus belli), παραβιάζει τήν ἐθνική κυριαρχία καί ἀμφισβητεῖ τά κυριαρχικά δικαιώματα τῆς Ἑλλάδας, κατέχει παράνομα ἐδάφη ἄλλων κρατῶν, ἀποσταθεροποιεῖ ἄλλες χῶρες διατηρώντας στρατό καί μισθοφόρους σέ αὐτές.
Ἡ Ἑλλάδα θά ἀπαντήσει, σέ ὅσα ἀναφέρονται στήν ἐπιστολή, μέ γνώμονα τήν προστασία τῶν ἀναφαίρετων δικαιωμάτων της στή βάση πάντα τοῦ σεβασμοῦ τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου».
Παρά ταῦτα, ἡ ἐπιστολή τῆς Τουρκίας συνεχίζει:
«Ἡ τουρκική κυβέρνησις διαθέτει λεπτομερεῖς καί καλά τεκμηριωμένες πληροφορίες σχετικά μέ τήν συνεχιζόμενη στρατιωτικοποίηση τῶν νησιῶν κατά παράβασιν τῶν εἰρηνευτικῶν συνθηκῶν τῆς Λωζάννης καί τῶν Παρισίων.
Ἡ συνεχής ἐσκεμμένη καί ἐπίμονη οὐσιαστική παραβίασις τῆς Ἑλλάδος τῶν διατάξεων ἀποστρατιωτικοποιήσεως τῶν εἰρηνευτικῶν συνθηκῶν Λωζάννης καί Παρισίων, συνιστοῦν σοβαρή ἀπειλή γιά τήν ἀσφάλεια τῆς Τουρκίας.
Σέ αὐτό τό πλαίσιο, θά ἤθελα νά τονίσω τό γεγονός ὅτι ἡ Ἑλλάς παραβιάζει τίς βασικές διατάξεις τῶν συνθηκῶν βάσει τῶν ὁποίων ἀπέκτησε κυριαρχία στά νησιά, ἡ ὁποία, ἀπό νομική ἄποψη, σημαίνει ὅτι ἡ Ἑλλάς δέν μπορεῖ, ἔναντι τῆς Τουρκίας, νά τίς ἐπικαλεῖται γιά τήν ὁριοθέτηση τῶν θαλασσίων συνόρων. Αὐτό ὀφείλεται στό γεγονός ὅτι ἡ Ἑλλάς, ἐπειδή δέν ἐξεπλήρωσε τίς ὑποχρεώσεις της βάσει τῶν Συνθηκῶν, δέν μπορεῖ ταυτόχρονα νά διατηρεῖ τά δικαιώματα πού ἰσχυρίζεται ὅτι προέρχονται ἀπό αὐτές.
Μ.Η.Τ. 232122