Δυσαρέσκεια τοῦ Βασιλέως Καρόλου γιά τήν προσβολή στόν Κωνσταντῖνο

Ἐνόχλησις στό Μπάκιγχαμ κατά τῆς Κυβερνήσεως γιά τήν ὑποβάθμιση τῆς ἐξοδίου ἀκολουθίας τοῦ τέως «Μᾶς ζητοῦν τά Γλυπτά τοῦ Παρθενῶνος, καί συμπεριφέρονται ἔτσι στόν ἐξάδελφό μου;»

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ἀπό τίς ἀποφάσεις τῶν κυβερνήσεων εἶναι πολυεπίπεδες. Ὑπάρχει ἀλληλεπίδρασις καταστάσεων ἰδιαίτερα ὅταν αὐτές ἅπτονται διεθνῶν σχέσεων καί ἀλληλοεπιδράσεως μεταξύ ἀρχηγῶν Κρατῶν καί προέδρων Κυβερνήσεων. Αὐτές εἶναι παράμετροι τίς ὁποῖες, πολύ συχνά, οἱ ἑλληνικές Κυβερνήσεις ἀγνοοῦν ἤ παραβλέπουν. Ἡ προσήλωσις σέ βραχυπροθέσμους στόχους, συνήθως μικροπολιτικούς, δέν ἀφήνει τούς ἐντεταλμένους παράγοντες νά ἀντιληφθοῦν τήν μεγάλη εἰκόνα καί νά δοῦν μέ ὁλοκληρωμένο τρόπο τήν θέση τῆς Ἑλλάδος στόν κόσμο.

Ἔτσι ἡ βιαστική ἀπόφασις νά κηδευθεῖ ὁ Βασιλεύς Κωνσταντῖνος «σάν ἰδιώτης» ἐλήφθη μέ ἀποκλειστικό κριτήριο μιά συγκεκριμένη μερίδα ψηφοφόρων, τούς ὁποίους οἱ παρατρεχάμενοι τοῦ πρωθυπουργικοῦ γραφείου θεωροῦν «πολυτίμους» ἐν ὄψει τῶν ἐπερχομένων ἐκλογῶν. Οἱ ἴδιοι ὅμως ἤξεραν ὅτι στήν κηδεία προτίθενται νά παραστοῦν ξένοι ἐπίσημοι, ὁπότε προσέθεσαν στήν σχετική ἀνακοίνωση ὅτι γιά αὐτούς «θά τηρηθεῖ τό πρωτόκολλο». Καί νομίζουν ὅτι τό πρόβλημα ἐλύθη. Ὅτι «καθάρισαν», κατά τήν λαϊκή ἔκφραση.

Δέν εἶναι ἔτσι. Διότι αὐτοί οἱ ξένοι ἐπίσημοι εἶναι στενοί συγγενεῖς τῆς ἑλληνικῆς βασιλικῆς οἰκογενείας. Ἡ ἀντιμετώπισις λοιπόν τοῦ ἐκλιπόντος Ἕλληνος Βασιλέως ἀπό τήν Κυβέρνηση, ἀπό τήν χώρα, δημιουργεῖ πικρίες πού δέν θά ξεχασθοῦν εὔκολα. Καί ἐπειδή σέ κάποιες χῶρες τά ἀντανακλαστικά ἐκδηλώνονται γρήγορα, ἡ πρώτη «προειδοποιητική βολή» ἐρρίφθη ἀπό προχθές, ἄν καί ἐλάχιστοι στήν Ἀθήνα τήν ἀντελήφθησαν. Τά πράγματα ἔδειχναν νά ἐξελίσσονται ὁμαλῶς ὅσον ἀφορᾶ στήν ἐπιστροφή τῶν Γλυπτῶν τοῦ Παρθενῶνος, καί τόν μόνον πού ἔμενε ἦταν νά προσδιορισθεῖ ὁ εὔσχημος τρόπος διά τοῦ ὁποίου τοῦτο θά ἐπετυγχάνετο. Προχθές τό βράδυ ὅμως ἡ ὑπουργός Πολιτισμοῦ τῆς Βρεταννίας Μισέλ Ντόνελαν, ἡ ὁποία οὐδέποτε εἶχε ὁμιλήσει γιά τήν ὑπόθεση τῶν Γλυπτῶν, προέβη ἀπό τηλεοράσεως σέ μία ὀρθή-κοφτή δήλωση, ὅτι αὐτά «ἀνήκουν στό Ἡνωμένο Βασίλειο, καί δέν πρέπει νά ἐπιστραφοῦν στήν Ἑλλάδα.» Αὐτή ἡ δήλωσις ἀποτελοῦσε σχολιασμό δημοσιευμάτων προηγουμένων ἡμερῶν. Εἶναι καταφανής ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο ἔγινε αὐτή ἡ δήλωσις στόν συγκεκριμένο χρόνο. Ἀποτελεῖ ἐκδήλωση τῆς δυσαρεσκείας τῶν ἀνακτόρων τοῦ Μπάκιγχαμ γιά τίς ἀποφάσεις πού ἔχει λάβει ἡ ἑλληνική Κυβέρνησις καί οἱ ὁποῖες θεωροῦνται προσβολή στήν μνήμη τοῦ Βασιλέως Κωνσταντίνου.

Ἄλλως τε ὁ ἴδιος ὁ Κάρολος φέρεται εἰπών σέ κατάσταση ὀργῆς: «Μᾶς ζητοῦν τά Γλυπτά τοῦ Παρθενῶνος, καί συμπεριφέρονται ἔτσι στόν ἐξάδελφό μου;». Καί ὑπάρχει ἀκόμη καί τό ζήτημα τῆς συνδρομῆς τοῦ ἰδίου τοῦ Βασιλέως τῆς Ἀγγλίας γιά τό ζήτημα τῆς ἀξιοποιήσεως τοῦ κτήματος τοῦ Τατοΐου. Ἔχει ἀντιληφθεῖ κανείς στήν ἑλληνική Κυβέρνηση ὅτι θά ἦταν θράσος νά ἐπανατεθεῖ τό ζήτημα αὐτῆς τῆς συνεργασίας; Δυστυχῶς ἡ ἐπιφανειακή προσέγγισις στό ζήτημα τῆς κηδείας τοῦ ἐκλιπόντος Βασιλέως ἔχει ὑπονομεύσει μακρόπνοες προσπάθειες τοῦ Κράτους καί σημαντικούς ἐθνικούς στόχους.