Ἐμποδίζουν τήν πρόσβαση στήν θάλασσα καί μετά τίς φωτιές!

Αὐθαίρετες πόρτες στόν αἰγιαλό στόν Μαραθῶνα

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ καί ὅμως ἑλληνικό! Ἀκόμη καί μετά τήν τραγωδία πού ἔπληξε τό Μάτι καί ἔχει στοιχίσει τήν ζωή σέ περισσοτέρους ἀπό 90 ἀνθρώπους, ὑπάρχουν κάτοικοι τῆς εὐρύτερης περιοχῆς πού ἐπιμένουν νά ἐμποδίζουν τήν πρόσβαση τῶν πολιτῶν στήν θάλασσα ἀνεγείροντας τεχνικά ἐμπόδια σέ ἐκτάσεις χαρακτηρισμένες ὡς δασικές. Ὑπάλληλος Δήμου πού ἐπλήγη ἀπό τίς φωτιές, μέ ἰσχυρές διασυνδέσεις μέ τοπικούς ἄρχοντες καί ὑπηρεσίες, προϊστάμενος νευραλγικῆς ὑπηρεσίας στόν συγκεκριμένο δῆμο, χωρίς τό ἀπαραίτητο πτυχίο, καί ἰδιοκτήτης γνωστῆς ἐπιχειρήσεως, ἔχει οἰκειοποιηθεῖ ὄχι μόνον τόν αἰγιαλό ἀλλά καί τόν μοναδικό δρόμο πού ὁδηγεῖ σέ παραλία τοῦ Μαραθῶνος ἀνοιγοκλείνοντάς τον κατά τό δοκοῦν.

Ἀκόμη καί σήμερα, καί ἐνῶ τό πανελλήνιο ἔχει συγκλονισθεῖ μέ τούς 27 νεκρούς πού παγιδεύθηκαν σέ ἕνα οἰκόπεδο στό Μάτι, μή μπορώντας νά φθάσουν στήν παραλία ἐλάχιστα μέτρα πιό κάτω, ὁ συγκεκριμένος δημοτικός ὑπάλληλος, τά στοιχεῖα τοῦ ὁποίου ἔχει στήν διαθέσή της ἡ «Ἑστία», φέρεται νά ἔχει ἰδιοποιηθεῖ δρόμο ἐμβαδοῦ 174 τ.μ. φράζοντας τήν δίοδο πρός τήν παραλία. Καταπατώντας τόν νόμο ἔχει τοποθετήσει πόρτες στήν ἀρχή καί στό τέλος τοῦ «δασικοῦ» δρόμου καί τίς κλείνει, ἐνῶ ὅταν τίς ἀνοίγει φροντίζει νά σταθμεύει παρανόμως τά δικά του ὀχήματα ἐμποδίζοντας τήν κίνηση τῶν πεζῶν. Παρά τίς καταγγελίες πού ἔχουν γίνει κατά καιρούς ὁ δημοτικός ὑπάλληλος-προϊστάμενος δηλώνει στό Κτηματολόγιο ὡς δικές του, ὅπως καταγγέλλουν δημότες, ἀκόμη καί ἰδιοκτησίες γειτόνων.

Μόλις τόν περασμένο Ἀπρίλιο (12.04.18) κάτοικος τῆς περιοχῆς τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος Μαραθῶνος εἶχε ἀπευθυνθεῖ στήν Κτηματική Ὑπηρεσία Ἀθηνῶν – Ἀνατολικῆς Ἀττικῆς γιά νά λάβει βεβαίωση πού νά ἀναφέρει ἐάν ὁ συγκεκριμένος ἐπιχειρηματίας ἔχει καταλάβει παρανόμως μέρος τοῦ αἰγιαλοῦ, βάσει τῆς αὐτοψίας πού εἶχε γίνει τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1998 ἀπό μηχανικούς τῆς ἰδίας Κτηματικῆς Ὑπηρεσίας. Ὁ καταγγέλλων ὑποστηρίζει στήν αἴτησή του πρός τήν Κτηματική Ὑπηρεσία ὅτι ὁ δημοτικός ὑπάλληλος ἔχει καταλάβει καί τοποθετήσει πόρτες σέ εἴσοδο δίπλα στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος Μαραθῶνος, τίς ὁποῖες κλείνει ὅταν δέν λειτουργεῖ ὁ ναός, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐμποδίζεται ἡ διέξοδος πρός τήν θαλασσία ὁδό πού ὑπῆρχε τουλάχιστον πρίν ἀπό 60 ἔτη!

Τό Δασαρχεῖο Καπανδριτίου μέ ἔγγραφο τοῦ 1986 γνωστοποιοῦσε μετά ἀπό αὐτοψία ὑπαλλήλων του πώς ἕνα μικρό μέρος τῆς καταπατημένης περιοχῆς εἶναι ἀγροτική, τουλάχιστον ἀπό τό 1937 καί ἡ ὑπόλοιπη ἔκτασις –ἕως καί τό 1945– ἦταν δασική, πού «προφανῶς ἐκχερσώθηκε» μετά τό 1945. Ἑπομένως, ἀνέφερε τό Δασαρχεῖο, ἡ ἔκτασις «δέν ἀπώλεσε τόν δασικό της χαρακτῆρα». «Ἡ ἐν λόγω ἔκταση δέν ἔχει ἀναγνωρισθεῖ ὡς ἰδιωτική δασική μέσω νομίμων διαδικασιῶν» διευκρίνισε τό Δασαρχεῖο καί καθιστοῦσε σαφές ὅτι ὁλόκληρη ἡ ἔκτασις «εἶναι ἐπίδικη καί ἀποτελεῖ τμῆμα εὐρύτερου δημοσίου δάσους Μαραθῶνος». Ἡ καταπάτησις, βάσει τοῦ ἐγγράφου, εἶχε γίνει τόν Ἰανουάριο τοῦ 1981. Παρά τό γεγονός ὅτι τά στοιχεῖα ὑποστηρίζεται πώς εἶναι συντριπτικά εἰς βάρος του, ἐπιμένει ὅτι ἀποτελεῖ ἰδιωτική ἔκταση, ἄν καί γιά πολλές δεκαετίες ὁ δρόμος ἦταν δημόσιος. Τό κτίριο δέ ὅπου στεγάζεται ἡ ἐπιχείρησίς του, ὅπως ἐπεσήμανε ὑπάλληλος τοῦ Δασαρχείου, εἶναι σέ δασική ἔκταση, ἐνῶ ἡ κατάληψις τοῦ αἰγιαλοῦ μέ μπετόν, δάπεδα καί ἄλλες μόνιμες κατασκευές, συμφώνως πρός τούς καταγγέλλοντες στήν Κτηματική Ὑπηρεσία, εἶναι ἐξόφθαλμες ἀκόμη καί σήμερα.

Ἐλπίζουμε ὅτι θά ὑπάρξει γρήγορα διευθέτησις τοῦ θέματος, ὅπως ἔχει ἐξαγγείλει ἡ Κυβέρνησις, ὥστε νά μήν ἐπαναληφθοῦν δυσάρεστες εἰκόνες ἀντίστοιχες μέ ἐκεῖνες τῆς 23ης Ἰουλίου στήν Ἀνατολική Ἀττική.