Γενέθλια ΝΔ ἄνευ τῆς ἱστορικῆς ἡγεσίας

«Κυρία» 50 ἐτῶν ἡ φιλελεύθερη παράταξις, ἑόρτασε χθές τήν ἐπέτειο τῆς ἱδρύσεώς της – Ἀπόντες οἱ πρώην Πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλῆς καί Ἀντώνης Σαμαρᾶς – Ξενάγησις ὑπουργῶν ἀπό τό ΠΑΣΟΚ στήν φορτωμένη μέ χιλιάδες ἀναμνήσεις ἱστορική Ρηγίλλης

Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ γεννήθηκε στό κτήριο τῆς πλατείας Συντάγματος, ὅπου σήμερα στεγάζεται τό Ὑπουργεῖο Οἰκονομίας. Στόν 5ο καί τόν 6ο ὄροφο τοῦ μεγάρου, τό ὁποῖο τότε δέν ἐχρησιμοποιεῖτο ἀπό κρατική ὑπηρεσία. Ὁ Γεώργιος Ράλλης εἶχε ἐξουσιοδοτηθεῖ ἀπό τόν Κωνσταντῖνο Καραμανλῆ νά συγκροτήσει τό κόμμα, ἀφοῦ ἤδη εἶχε ληφθεῖ σέ ἕναν κύκλο στενῶν συνεργατῶν τό ὄνομά του νά εἶναι Νέα Δημοκρατία. Κατ’ ἄλλους ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς πῆρε τήν ἰδέα ἀπό περιοδικό μέ ὁμώνυμο τίτλο πού ἐξέδιδε ὁ πρώην δήμαρχος Ἀθηναίων καί μετέπειτα ὑπουργός Ἐσωτερικῶν Δ. Πλυτᾶς, κατά τήν δικτατορία, καί κατ’ ἄλλους τό ἐμπνεύσθηκε ἀπό τό …κόκκινο βιβλίο τοῦ Μάο!

Ὅπως καί νά ἔχει, ὁ Καραμανλῆς εἶχε ἀποφασίσει νά προχωρήσει σέ ρήξη μέ τό παρελθόν, καί γιά αὐτό ἀπέρριψε κάθε σκέψη ἀναβιώσεως τοῦ παλιοῦ κόμματος τῆς ΕΡΕ. Ἤθελε ἡ μεταπολίτευσις νά σημάνει κάτι ὁλοκληρωτικῶς νέο γιά τήν χώρα, καί γιά αὐτό ἔπρεπε νά τήν ὑπηρετήσει ἕνα νέο κόμμα. Καί τοῦτο τό κατέστησε σαφές ἤδη ἀπό τό πρῶτο διάγγελμά του τῆς 4ης Ὀκτωβρίου 1974, ὅπου μεταξύ ἄλλων ἐτόνισε: «Ἡ Νέα Δημοκρατία εἶναι ἀπροκατάληπτη ἐθνική παράταξις. Τοποθετεῖται ἔξω καί πάνω ἀπό τίς παραπλανητικές ἐτικέττες τῆς Δεξιᾶς, τοῦ Κέντρου ἤ τῆς Ἀριστερᾶς.

Καί ἀντιμετωπίζει τά προβλήματα τοῦ τόπου μέ μοναδικό κριτήριο τό συμφέρον τοῦ ἔθνους καί τοῦ λαοῦ…»

Κάθε κόμμα πρέπει νά ὑπάρχει μέ μοναδικό κριτήριο τό συμφέρον τοῦ λαοῦ καί τοῦ ἔθνους. Αὐτή εἶναι μία παρακαταθήκη τήν ὁποία πρέπει νά θυμοῦνται καί σήμερα. Τόσο ἡ Νέα Δημοκρατία ὅσο καί τά ὑπόλοιπα κόμματα.

Τότε, τό 1974, αὐτά ἐθεωροῦντο αὐτονόητα. Τοὐλάχιστον γιά ἐκείνους πού πλαισίωσαν τόν πρῶτο πυρῆνα στελεχῶν. Ὁ Γεώργιος Ράλλης ἐπέλεξε τόν Τιμολέοντα Λούη ὡς πρῶτο γενικό διευθυντή τοῦ κόμματος. Αὐτός ἐγκατεστάθη στό κτήριο τοῦ Συντάγματος μαζί μέ τόν Ἀλέκο Χωρέμη καί τήν Μαρία Τιάμκαρη. Ἐκεῖ ἔμειναν τά κεντρικά γραφεῖα τοῦ κόμματος μέχρι τήν ἄνοιξη τοῦ 1975, ὁπότε ὁ ἴδιος ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς ἐπέλεξε τό ἐμβληματικό κτήριο τῆς ὁδοῦ Ρηγίλλης 18, ὅπου ἔμειναν τά γραφεῖα τῆς Νέας Δημοκρατίας μέχρι τό 2011.

Ἐκεῖ, πρό τοῦ ἱστορικοῦ αὐτοῦ κτηρίου, ἑορτάσθηκαν χθές τά 50ά γενέθλια τῆς Νέας Δημοκρατίας. Μπορεῖ ἀπό τότε τά κεντρικά γραφεῖα νά μετεφέρθησαν δύο φορές. Ὅμως ἡ ὁδός Ρηγίλλης θά εἶναι πάντα συνυφασμένη μέ τήν Νέα Δημοκρατία, τήν ὁποία δημιούργησε ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς. Καί τό ἐρώτημα εἶναι, πόσο κοντά στήν Νέα Δημοκρατία ἐκείνων τῶν πρώτων ἡμερῶν εὑρίσκεται τό σημερινό κόμμα τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη; Ὀξύμωρη ἡ εἰκόνα τοῦ χθεσινοῦ ἑορτασμοῦ.

Οἱ σημαῖες, τά συνθήματα, τά τραγούδια τῆς γαλάζιας γενιᾶς ἦταν ἡ συνέχεια, ὅμως τό ἀκροατήριο ἦταν ἄλλο. Σημιτικοί καί ἐκσυγχρονιστές πού στελεχώνουν σήμερα τήν Κυβέρνηση καί τόν κρατικό μηχανισμό, δέν ἐκπροσωποῦν αὐτό ἀκριβῶς πού εἶχε στό μυαλό του ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς ὅταν ἔλεγε ὅτι τό κόμμα «τοποθετεῖται ἔξω καί πάνω ἀπό τίς παραπλανητικές ἐτικέττες τῆς Δεξιᾶς, τοῦ Κέντρου ἤ τῆς Ἀριστερᾶς.» Διότι αὐτό τό σημερινό κόμμα φαίνεται βυθισμένο σέ ἰδεοληψίες καί παραπλανημένο ἀπό «ταμπέλλες» πού ἀποτελοῦν προσκόμματα στήν ἐκτέλεση τῆς πραγματικῆς ἀποστολῆς του, πού εἶναι νά ὑπηρετεῖ «τό συμφέρον τοῦ ἔθνους καί τοῦ λαοῦ.» Δέν εἶναι λίγοι οἱ πολῖτες πού πιστεύουν ὅτι ἡ σημερινή Νέα Δημοκρατία ἔχει «ἐμβολιασθεῖ» μέ τούς νεολογισμούς πού ἔφερε τό ΠΑΣΟΚ στήν πολιτική ζωή τῆς χώρας, ἀνάγοντας τά κομματικά μικροσυμφέροντα καί τόν ὠφελιμισμό σέ πρωταρχικό λόγο ὑπάρξεως τῶν κομμάτων.

Ἔχει τήν σημασία του τό γεγονός ὅτι δύο πρώην Πρωθυπουργοί, ὁ Κώστας Καραμανλῆς καί ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς, ἐπέλεξαν χθές νά ἀπέχουν. Ἐπέλεξαν νά μήν ἀνταποκριθοῦν στήν προσωπική πρόσκληση τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη. Οἱ ἀπουσίες αὐτές πρέπει νά δώσουν μήνυμα στήν σημερινή ἡγεσία τῆς ΝΔ. Διότι εἶναι ἠχηρές ἀπουσίες. Καί ἄς ἀναρωτηθεῖ ὁ Κυριάκος Μητστάκης τί θά ἔκαναν ἄν ἦσαν ἐν ζωῇ ὁ Γεώργιος Ράλλης, ὁ Εὐάγγελος Ἀβέρωφ καί ὁ Μιλτιάδης Ἔβερτ.

Ἡ χθεσινή εἰκόνα παρέπεμπε μᾶλλον σέ ἄκομψο μοντερνισμό. Τό «street party» ἐλάχιστα ταίριαζε μέ τό περιβάλλον καί τήν καλαίσθητη πρόσοψη τοῦ κτηρίου τῆς ὁδοῦ Ρηγίλλης 18 (ἔργο τοῦ ἀρχιτέκτονος Ἀναστασίου Μεταξᾶ). Μπορεῖ τά κτήρια νά εἶναι ἄψυχα. Ὅμως γιά τήν Νέα Δημοκρατία τά γραφεῖα ἐκεῖνα ἐκπροσωποῦν τίς ρίζες της. Χθές ξεναγήθηκαν ἐκεῖ ὑπουργοί καί στελέχη προερχόμενοι ἀπό τό ΠΑΣΟΚ. Μπορεῖ κάτι νά κατάλαβαν. Μπορεῖ νά εἶδαν ἐκεῖ αὐτά πού δέν εἶδαν ποτέ στό ΠΑΣΟΚ καί πού τούς ὁδήγησαν νά φύγουν ἀπό αὐτό. Οἱ ρίζες ἔχουν τήν δική τους δύναμη. Καί αὐτό εἶναι τό μήνυμα αἰσιοδοξίας πού μπορεῖ νά δεῖ κανείς στήν χθεσινή ἡμέρα.