Καλωσορίζουν τόν Πρωθυπουργό κάνοντας τζαμί βυζαντινή Μονή

Μία ἑβδομάδα πρίν ἀπό τήν μετάβαση τοῦ κ. Μητσοτάκη στήν Ἄγκυρα, ἡ Τουρκία βεβηλώνει καί τήν ἱστορική Μονή τῆς Χώρας στήν Κωνσταντινούπολη

ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΟ. Ἡ Τουρκία συνεχίζει τίς προκλήσεις σέ κάθε ἐπίπεδο, καί ἡ ἑλληνική ἡγεσία καθεύδει. Ὁ κ. Μητσοτάκης ἑτοιμάζεται νά μεταβεῖ ἐπισήμως στήν Ἄγκυρα καί μία ἑβδομάδα πρίν, μίαν ἡμέρα μετά τό Πάσχα, τό καθεστώς Ἐρντογάν βεβηλώνει τήν ἱστορική Μονή τῆς Χώρας μετατρέποντάς την σέ τζαμί. Στήν Ἀθήνα οὐδείς ἀντιδρᾶ. Οὔτε Κυβέρνησις, οὔτε ἀντιπολίτευσις, οὔτε κἄν ἡ Ἐκκλησία. Εἶναι λίαν ἀπησχολημένοι οἱ πολιτικοί μας μέ τήν προεκλογική ἐκστρατεία, πού ἡ νέα (ἄν καί προαναγγελθεῖσα) πρόκλησις τοῦ Ἐρντογάν ἀφέθηκε νά περάσει ἀπαρατήρητος. Ὅμως πρό ὀλίγων ἡμερῶν ὅλοι βρῆκαν τόν χρόνο νά παραστοῦν ἐπιδεικτικῶς στίς Ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος. Ἤθελαν νά ἀπευθυνθοῦν στό θρησκευτικό συναίσθημα τῶν ψηφοφόρων. Ἐκεῖ ἐξαντλεῖται ἡ «πίστις» καί ἡ «εὐσέβεια» ὁρισμένων. Ἄκουσαν ὅμως τό «Οὐαί ὑμῖν Γραμματεῖς καί Φαρισαῖοι ὑποκριταί…» (Ματθ., ΚΓ΄ 13). Τί κατάλαβαν ὅμως;

Ὁ Πρόεδρος Ἐρντογάν δέν κρύβεται. Μετά τήν «Γαλάζια Πατρίδα», τώρα ὁμιλεῖ καί γιά τήν «γεωγραφία τῆς καρδιᾶς μας»! Χθές ἐδήλωνε θριαμβευτικά: «Τά τελευταῖα 21 χρόνια, ἔχουμε ἀναστηλώσει 5.500 μνημεῖα προγόνων στή χώρα μας καί σέ ὅλη τή γεωγραφία τῆς καρδιᾶς μας». Καί αὐτόν τόν Πρόεδρο Ἐρντογάν θά πάει νά τόν συναντήσει ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης τήν ἐρχομένη Δευτέρα! Νά ποῦν τί; Νά συζητήσουν τί;

Εὑρισκόμεθα πρό μίας κλιμακώσεως τουρκικῆς προκλητικότητος, ἡ ὁποία ὀξύνεται ἐντέχνως μετά τήν ἐπίσκεψη τοῦ Προέδρου Ἐρντογάν καί τήν ὑπογραφή τῆς περιφήμου «Διακηρύξεως τῶν Ἀθηνῶν». Εὐλόγως λοιπόν ὑποθέτουμε ὅτι ἡ ἐπίσκεψις τοῦ Ἕλληνος Πρωθυπουργοῦ στήν γείτονα θά ὁδηγήσει σέ νέο κρεσέντο προκλήσεων. Ἡ Τουρκία δέν ἔχει ὑποχωρήσει οὔτε χιλιοστό στίς διεκδικήσεις της εἰς βάρος τῆς ἑλληνικῆς κυριαρχίας καί τῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων τῆς χώρας μας. Ἐμμένει στήν θεωρία τῆς «Γαλάζιας Πατρίδος», κατ’ ἐφαρμογήν τῆς ὁποίας ἀπέτρεψε τήν Ἑλλάδα ἀπό τήν δημιουργία πάρκων προστασίας τῆς θαλασσίας ζωῆς στό Αἰγαῖο καί τό Ἰόνιο.

Ἐξήγγειλε τήν διαγραφή τοῦ ὀνόματος «Αἰγαῖο» καί τήν χρήση ἀντ’ αὐτοῦ τῆς φράσεως «θάλασσα τῶν νησιῶν».

Αὐτές δέ οἱ οὐδόλως ἐπιστημονικές καί ἐξοφθάλμως ἀνιστόρητες θεωρίες ἐντάσσονται στήν διδακτέα ὕλη τῶν σχολικῶν βιβλίων τῆς Τουρκίας. Ὁ Ἐρντογάν γαλουχεῖ τίς νέες γενεές τῶν Τούρκων μέ προσανατολισμό τίς προκλήσεις καί τήν ἀμφισβήτηση τῆς ὑπάρξεως τῆς Ἑλλάδος (γιατί ἐκεῖ θά φθάσουμε.) Καί στήν Ἀθήνα οὐδείς ἐπίσημος ἀντιδρᾶ. Αὐτό ἡ Τουρκία, κατά τήν κλασσική ἀνατολίτικη κουτοπονηριά της, τό ἐκλαμβάνει ὡς ἀδυναμία.

Καί τοῦτο εἶναι τό ἐφαλτήριο νά συνεχίσει πρός τήν ἴδια κατεύθυνση.

Μετά λοιπόν τήν ἀμφισβήτηση τῆς διεθνοῦς τάξεως καί τῆς πραγματικότητος, ἀμφισβητεῖται διά τῶν ἐκπαιδευτικῶν προγραμμάτων καί ἡ ἱστορία ἀκόμη καί ἡ γεωγραφία. Παραλλήλως δέ ὑποβαθμίζεται καί ἡ θρησκεία τῶν Ἑλλήνων.

Μῆνες τώρα ἡ Ἁγία Σοφία ἔχει μετατραπεῖ σέ τζαμί. Καί χθές, σέ σύνδεση τηλεδιασκέψεως μέ τό γραφεῖο τοῦ Ἐρντογάν, τζαμί γίνεται καί ἡ Μονή τῆς Χώρας. Μέ καλυμμένα τά περίφημα ψηφιδωτά της (εἶναι ἐνοχλητική γιά τούς Τούρκους ἡ αἴσθησις τοῦ κάλλους) ἀνοίγει τίς πύλες της γιά τούς ἁπανταχοῦ μουσουλμάνους οὐλεμᾶδες καί μουεζίνηδες.

Ἐρωτᾶμε λοιπόν καί πάλι. Τί πάει νά κάνει ὁ κ. Μητσοτάκης στήν Τουρκία στίς 13 Μαΐου; Νά νομιμοποιήσει διά τῆς παρουσίας του τήν πολιτική τοῦ Ἐρντογάν; Νά ἰσχυρισθεῖ ὅτι ἡ γειτονιά μας γίνεται «ἥσυχη», ὅπως εὐαγγελίζεται ὁ ἐπίσης ἄφωνος τίς τελευταῖες ἡμέρες ὑπουργός μας ἐπί τῶν Ἐξωτερικῶν; Τί παραπάνω πρέπει νά γίνει γιά νά κατανοήσουν ὅτι οἱ χαριεντισμοί μέ τήν τουρκική ἡγεσία καί οἱ ἀνταλλαγές ἐπισκέψεων ἀποβαίνουν εἰς βάρος τῶν ἐθνικῶν μας συμφερόντων; Τί παραπάνω πρέπει νά γίνει γιά νά ἀποφασισθεῖ, ἔστω τήν τελευταία στιγμή, ἡ διάσωσις τῆς ἀξιοπρεπείας τοῦ Πρωθυπουργοῦ, διά τῆς ἀκυρώσεως τοῦ ταξιδιοῦ του στήν Τουρκία;

Θά ξυπνήσουν ἄραγε οἱ πολιτικοί μας ταγοί, ὅταν δέν θά ἔχει μείνει τίποτε πού νά μήν τό ἔχουν βεβηλώσει οἱ Τοῦρκοι;

Νά θυμίσουμε ὅτι ἡ ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Σωτῆρος ἐν τῇ Χώρᾳ, τό καθολικό τοῦ πάλαι ποτέ μοναστικοῦ συγκροτήματος, χρονολογεῖται ἀπό τόν 6ο αἰῶνα μ.Χ., ἐνῷ τά μοναδικά ψηφιδωτά καί τοιχογραφίες της ἐφιλοτεχνήθησαν τόν 14ο αἰῶνα, ἀπό τό 1305 ἕως τό 1320. Πρόκειται γιά τό μνημεῖο μέ τά περισσότερα καί πλέον περίτεχνα βυζαντινά ψηφιδωτά πού διασώζεται στήν Κωνσταντινούπολη, μαζί μέ τήν Ἁγία Σοφία καί τήν Μονή τῆς Παμμακαρίστου, πού ἐπίσης λειτουργεῖ ὡς τέμενος μέ τήν ὀνομασία Φετχιγέ.

Ἡ Μονή τῆς Χώρας μετετράπη σέ τζαμί τό 1511, 58 χρόνια μετά τήν Ἅλωση, ὡστόσο, μέ ἀπόφαση τοῦ ὑπουργικοῦ συμβουλίου τῆς Τουρκίας, τό 1945, ἔγινε μουσεῖο.

Μετά τήν ἀπόφαση αὐτή, εἰδικοί ἀπό τίς ΗΠΑ ἐξετέλεσαν τεράστιο ἔργο ἀποκαταστάσεως καί συντηρήσεως τῶν ψηφιδωτῶν καί νωπογραφιῶν, ἀφαιρῶντας τούς σοβᾶδες πού τά κάλυπταν. Τό 2019 τό Συμβούλιο Ἐπικρατείας τῆς Τουρκίας ἀκύρωσε τήν ἀπόφαση τοῦ 1945 καί, ἕναν χρόνο ἀργότερα, ὁ Πρόεδρος Ἐρντογάν ἀνεκοίνωσε ὅτι τό μνημεῖο θά λειτουργήσει ξανά ὡς τζαμί. Καί τό ἔγκλημα ὁλοκληρώθηκε χθές…