Κρίσις ἐμπιστοσύνης πρός τό πολιτικό σύστημα – Μετάλλαξις τῆς Νέας Δημοκρατίας – Ἀποξενώνεται ἀπό τό λαϊκό αἴσθημα – «Ἄνωθεν ἐπιβολή» πολυπολιτισμικότητος – Φοβικές πολιτικές ἀπέναντι σέ Τουρκία, Ἀλβανία καί Σκόπια
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ μήνυμα ἑνότητος καί ἐπιστροφῆς στίς ρίζες τῆς Νέας Δημοκρατίας ἀπηύθυναν δύο πρώην Πρωθυπουργοί, ὁ Κώστας Καραμανλῆς καί ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς, κατά τήν χθεσινή παρουσίαση τοῦ βιβλίου τοῦ διευθυντοῦ τῆς «Ἑστίας» Μανώλη Κοττάκη «Οἱ Ἀπόρρητοι Φάκελλοι Καραμανλῆ».
Ὁ ἴδιος ὁ συγγραφεύς ἔδωσε ἕνα μήνυμα αἰσιοδοξίας ἀναφερόμενος στίς αἰώνιες ἀξίες τοῦ ἑλληνισμοῦ: «Θά ἔρθει ἡ στιγμή πού τό Φῶς ἀπό τό κερί τοῦ Ἑλληνισμοῦ θά λαμπρύνει τήν χώρα» ἐνῷ μίλησε καί γιά τήν ἀπαραίτητη ἑνότητα: «Ὅπως ἔλεγε καί ὁ Καζαντζάκης στόν Ζορμπᾶ “Ὅλοι ἔχουμε τόν ἴδιο ἀρχηγό. Ἐσύ τόν λές Ὀδυσσέα, ἐγώ Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο, ἐγώ μέ τήν ἄδειά σου τόν ἀρχηγό αὐτῆς τῆς ράτσας τόν λέω Ἀκρίτα. Μόλις ἀκούσεις αὐτή τήν λέξη ΤΙΝΑΖΕΤΑΙ μέσα σου ὁ αἰώνιος Ἕλληνας πού μάχεται ἀκαταπαύστως, στίς ἄκρες, στά σύνορα”! Αὐτή εἶναι ἡ κρίσιμη λέξη. Τό σύνορο. Ὅπως ἐξελίσσονται τά πράγματα στήν Ἑλλάδα καί τήν Εὐρώπη, ὁ πατριωτισμός εἶναι τό νέο πολιτικό σύνορο».
Παίρνοντας τόν λόγο οἱ δύο Πρωθυπουργοί ἐνεφάνισαν ἕνα κοινό μέτωπο μιλῶντας γιά κρίση ἐμπιστοσύνης πρός τό πολιτικό σύστημα, γιά μετάλλαξη τῆς Νέας Δημοκρατίας καί ἀποξένωσή της ἀπό τό λαϊκό αἴσθημα. Μίλησαν ἐπίσης γιά «ἄνωθεν ἐπιβολή» πολυπολιτισμικότητος ἄκριτης ἀποδοχῆς μεταναστευτικῶν ροῶν καθώς καί πολιτικῶν ἀπέναντι στήν Τουρκία, τήν Ἀλβανία καί τά Σκόπια. Ὁ Κώστας Καραμανλῆς ὑπεγράμμισε ὅτι ἡ ἄκριτη υἱοθέτησις ἐπιλογῶν καταχρηστικοῦ δικαιωματισμοῦ θίγει τά δικαιώματα καί τίς εὐαισθησίες τῶν ἀνθρώπων πού σέβονται τήν οἰκογένεια καί τήν θρησκευτική τους πίστη, ἐπισημαίνοντας ὅτι ἡ ἀνεξέλεγκτη μετανάστευσις ἔχει ἀλλάξει τόν εὐρωπαϊκό χαρακτῆρα.
Κάνοντας ἰδιαίτερη μνεία στό μήνυμα τῆς ἀποχῆς τῶν τελευταίων εὐρωεκλογῶν ὁ κ. Καραμανλῆς ἐτόνισε: «Ὅταν ἡ ἀποχή φθάνει στό 60%, ὅταν 6 στούς 10 τῶν ἐκλογέων ἀπέχουν, ὅπως δυστυχῶς συνέβη καί στήν δική μας χώρα, δέν εἶναι ὥρα ἐφησυχασμοῦ ἀλλά ὥρα ἐπείγοντος συναγερμοῦ. Αὐταπάτες οὔτε χωροῦν οὔτε συγχωροῦνται. Στήν μεγάλη τους πλειοψηφία ὅσοι πολῖτες ἐπιλέγουν τήν ἀποχή ἐκφράζουν διά αὐτοῦ τοῦ τρόπου τήν δυσαρέσκειά τους καί τήν ἐνόχλησή τους. Καί μάλιστα ὄχι πρός ἕνα μόνο συγκεκριμένο κόμμα. Στό μεγαλύτερο ποσοστό της ἡ ἀποχή ἰσοδυναμεῖ μέ συνολική ἀπόρριψη τοῦ πολιτικοῦ συστήματος καί τῆς μορφῆς πού παίρνει ἡ δημόσια ζωή!».
Ἀντιστοίχως ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς ἐπεσήμανε ὅτι στήν ἐξωτερική πολιτική «τρῶμε τή μία ταπείνωση μετά τήν ἄλλη» καί ἐχαρακτήρισε «χωρίς λογική» τό σύμφωνο φιλίας μέ τήν Τουρκία, τήν στιγμή πού ὁ Ἐρντογάν συνεχίζει νά ἐκτοξεύει συνεχεῖς ἀπειλές. Ὁ κ. Καραμανλῆς ἔκανε ἰδιαίτερη μνεία στήν ἀδυναμία κατανοήσεως τοῦ ἀποτελέσματος τῶν εὐρωεκλογῶν ἀπό κάποιες ἐλίτ:
«Στήν προσπάθειά τους μάλιστα νά ὑποβαθμίσουν τήν σημασία τοῦ ἐκλογικοῦ μηνύματος, δέν διστάζουν μέ δημόσιες ἀναφορές νά μετέρχονται μέ μεγάλη εὐκολία περιφρονητικῶν καί ἀπαξιωτικῶν χαρακτηρισμῶν γιά τούς διαμαρτυρόμενους πολῖτες. Αἴφνης ἡ Εὐρώπη γέμισε ἀπό λαϊκιστές, ἀκροδεξιούς, φιλοφασίζοντες καί θρησκόληπτους. Ἀπό καθυστερημένους πού δέν μποροῦν νά συλλάβουν τίς σύγχρονες τάσεις καί προτεραιότητες τῆς πολυπολιτισμικότητας, τοῦ ἄκρατου δικαιωματισμοῦ, τῆς παντοκρατορίας τῶν ἀγορῶν κι ἑνός ἀδιαφανοῦς τραπεζικοῦ συστήματος, τοῦ σταδιακοῦ ἐξοβελισμοῦ τοῦ ἔθνους – κράτους.
»Ὅλα αὐτά ὅμως εἶναι δείγματα νοσηρῆς καί ἐπικίνδυνης νοοτροπίας. Ἡ αὐταρέσκεια καί ἡ ἀλαζονεία, ὁ δύσκολα συγκαλυπτόμενος ἐλιτισμός δέν φανερώνουν μόνο ρηχότητα καί ἐπιπολαιότητα. Φανερώνουν στήν οὐσία ὑπεροψία γιά τήν ἄλλη ἄποψη, δογματικές ἀγκυλώσεις, περιφρόνηση γιά τούς πολλούς, τίς ἀγωνίες, τά προβλήματα, τίς προσδοκίες τους. Ἔτσι ὅμως ὄχι ἁπλῶς δέν ἀντιμετωπίζεται τό πρόβλημα, ἀντιθέτως ἐπιδεινώνεται καί μάλιστα ραγδαῖα μέ κίνδυνο κάποια στιγμή, ὄχι στό μακρινό ἀπώτερο μέλλον, νά πάρει ἐκρηκτικές διαστάσεις. Ὅταν δαιμονοποιεῖται ἡ ἄλλη ἄποψη, ὅταν ἀντιμετωπίζονται ὡς ἐχθροί οἱ ἀνησυχοῦντες, τότε ἡ ὁριστική ρήξη μαζί τους εἶναι ἀναπόφευκτη».
Τέλος, ἀναφερόμενος στά ἐθνικά θέματα καί τήν στάση τῆς Τουρκίας ὑπεγράμμισε: «Ἡ ὅποια συγκυριακή ὕφεση στήν ρητορική καί τίς ἔμπρακτες προκλήσεις, ὑπαγορευόμενη ἀπό πρόσκαιρες σκοπιμότητες, δέν πρέπει νά συσκοτίζουν τήν ἀλήθεια. Ὅτι δηλαδή ἡ Τουρκία ἔχει ξεκάθαρο ἀναθεωρητικό σχέδιο γιά τήν περιοχή καί εὐθέως ἀπειλεῖ τήν Ἑλλάδα καί τήν Κύπρο».
Καί ἐτόνισε: «Πιστεύω ὅτι καμμιά Ἑλληνική Κυβέρνηση δέν θά ἦταν διατεθειμένη νά ὑποχωρήσει σέ μείζονα ἐθνικά θέματα καί νά ἀποδεχθεῖ ρυθμίσεις σέ βάρος τῶν ἐθνικῶν συμφερόντων. Πρῶτον, διότι ἀποκλείω τήν πιθανότητα νά τό ἐπιθυμεῖ. Ἀλλά ἐπιπρόσθετα δέν θά μποροῦσε, διότι θά βρισκόταν ἀντιμέτωπη μέ τήν ὁμόθυμη καί σθεναρή ἀντίδραση τῶν Ἑλληνίδων καί τῶν Ἑλλήνων. Εἶναι λοιπόν ἀδύνατη καί ἀδιανόητη ἡ σύναψη συνυποσχετικοῦ πού θά κρύβει τεχνηέντως καί ἐκ τοῦ πονηροῦ, ὑπό τό πρόσχημα τῆς προσφυγῆς στό ΔΔ τῆς Χάγης γιά τήν ὁριοθέτηση τῆς ΑΟΖ καί τῆς ὑφαλοκρηπίδας, τήν ἐκχώρηση μέ ἀσαφεῖς καί διπλωματικά εὑρηματικές διατυπώσεις, δικαιώματος στό ΔΔ νά ἀποφανθεῖ περί τοῦ εὔρους τῶν χωρικῶν ὑδάτων ἤ ἀκόμα καί τῆς ἐδαφικῆς κυριαρχίας νήσων καί βραχονησίδων. Εἶμαι κατηγορηματικός σέ αὐτό. Ὑφέρπει ὅμως πάντα ὁ κίνδυνος, στό ὄνομα τῆς ὕφεσης, τῶν χαμηλῶν τόνων καί τῶν ἤρεμων νερῶν, νά δημιουργεῖται σταδιακά ἡ ἐντύπωση τῆς ἀποδοχῆς τῆς διευρυνόμενης τουρκικῆς ἀτζέντας καί διεκδικήσεων, ἄρα βῆμα-βῆμα τῆς δημιουργίας προηγούμενου. Μέ ἄλλα λόγια ἡ διά τῆς διαχρονικῆς διολίσθησης ἔκπτωση πάγιων ἐθνικῶν θέσεων πού ἑδράζονται στέρεα ἐπί τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου».
Ὁ κ. Σαμαρᾶς ἀπό τήν πλευρά του δέν ἔκρυψε τήν μεγάλη ἀνησυχία του γιά τό γεγονός ὅτι ἔχει δημιουργηθεῖ «ἡ μικρότερη καί πιό φοβική» Νέα Δημοκρατία ὅλων τῶν ἐποχῶν. Ἀπαντῶντας στό σχόλιο πού εἶχε κάνει τήν ἑπομένη τῶν εὐρωεκλογῶν ὁ κ. Μητσοτάκης ὅτι δέν πρόκειται νά ἀλλάξει στάση καί νά ἐπιστρέψει στίς πατριωτικές ρίζες, ὁ κ. Σαμαρᾶς διερωτήθη «μήπως ὁ ἱστορικά μικρότερος ἀριθμός ψήφων δείχνει ὅτι τό δέντρο, πράγματι, οὔτε ψηλώνει, οὔτε ἁπλώνεται, ἀκριβῶς διότι ἀποκόπηκε ἀπό τίς ρίζες του;»! Δέν ἄφησε ἀσχολίαστη τήν ἐπιλογή τῆς Κυβερνήσεως νά στραφεῖ πρός τήν ἐκλογική βάση τοῦ Κέντρου λέγοντας πώς «γίνεται ὅταν ὅλη ἡ Δύση στρέφεται πιό δεξιά, ὁρισμένοι νά ἀναζητοῦν διαρκῶς τούς ἀνεμόμυλους ἑνός φαντασιακοῦ κέντρου;».
Σημείωσε δέ ὅτι ἡ ΝΔ «εἶχε πάντοτε πόρτες ἀνοιχτές ἀλλά ὄχι πόρτες ἰδεολογικά ἀφύλακτες» καί μέ τό βλέμμα πρός τό Μέγαρο Μαξίμου εἶπε καταχειροκροτούμενος «εἶναι ἄλλο πρᾶγμα ἡ διεύρυνση καί ἄλλο ἡ μετάλλαξη.»
«Καλό θά εἶναι νά ἀναρωτηθοῦν ὁρισμένοι ἐάν γιά τό ἱστορικά ἀρνητικό ἐκλογικό αὐτό ἀποτέλεσμα γιά τήν παράταξη, γιά τό ρεκόρ τῆς ἀποχῆς καί γιά τήν σταθεροποίηση τοῦ ὑπερδεξιοῦ – λαϊκίστικου μπλόκ σέ ὑψηλά ποσοστά, εὐθύνεται καί ἡ ἀντίληψη περί ἀποϊδεολογικοποίησης. Συνιστᾶ μήπως πολιτική πρόταση τό “οὔτε Δεξιά, οὔτε Κέντρο, οὔτε Ἀριστερά, μόνο μπροστά”; Τί σημαίνει ὅταν λέμε ὅτι τά προβλήματα δέν ἔχουν χρῶμα; Πῶς δέν ἔχουν; Γιά παράδειγμα, ὁ γάμος τῶν ὁμόφυλων γιά τήν Ἀριστερά εἶναι “μιά χαρά”, γιά ἐμᾶς εἶναι πρόβλημα» εἶπε σέ ἄλλο σημεῖο τῆς ὁμιλίας του.
Διεφώνησε μέ τήν ἐπιμονή τῆς Κυβερνήσεως νά μήν μειώσει τόν ΦΠΑ ὑπενθυμίζοντας ὅτι ὁ ἴδιος ὅταν ἦταν Πρωθυπουργός τό 2012 ὄχι μόνο τόν μείωσε πηγαίνοντας «κόντρα στίς ἀπαιτήσεις τῆς τρόικα» ἀλλά τό μέτρο πέτυχε. Διεφώνησε ἀνοικτά μέ «τό χωρίς καμμία λογική “Σύμφωνο περί Φιλίας” μέ τήν Τουρκία», καθώς μετά τόν Ἐρντογάν μετέτρεψε τήν Μονή τῆς Χώρας σέ τζαμί, ἔβαλε τήν «Γαλάζια Πατρίδα» στά σχολικά βιβλία, ἀπείλησε ἀκόμη καί τήν Κρήτη, καί μᾶς ἀπειλεῖ ὡς χώρα μαζί μέ τήν Χαμάς.
Κάλεσε τόν κ. Μητσοτάκη νά ἀποφασίσει, ἄμεσα, τήν ἀλλαγή τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς. «Νά ἐπιστρέψει στίς ἱστορικές παρακαταθῆκες τῆς Παράταξης. Νά ἀσκήσει βέτο στήν Ἀλβανία. Νά προετοιμάσει, μέσῳ δημιουργίας μιᾶς ἰσχυρῆς νομικῆς καί πολιτικῆς ὁμάδας ἐμπειρογνωμόνων, τήν ἀπεμπλοκή ἀπό τήν ἐθνικά ἐπικίνδυνη Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν. Νά ἀσκήσει, ὅπως καί ἡ Βουλγαρία, βέτο σέ κάθε βῆμα τῶν Σκοπίων, τόν ἀλυτρωτισμό τῶν ὁποίων ὀφείλουμε νά καταγγείλουμε ἐδῶ καί τώρα, παντοῦ. Νά ἀναθεωρήσει πλήρως τήν “φιλία” μέ τήν Τουρκία, καθιστῶντας σαφές στήν πράξη ὅτι δέν ἐκβιαζόμαστε, δέν ἀπειλούμαστε καί δέν φοβόμαστε» κατέληξε.
Μ.Η.Τ. 232122