«Ξεπερασμένη» γιά τήν ΝΔ ἡ Δεξιά ἀλλά προελαύνει στήν Εὐρώπη!

Τί εἶπε ὁ Εὐάγγελος Μεϊμαράκης γιά τήν παράταξη καί προεκάλεσε αἴσθηση – Διεργασίες γιά νέο ἰσχυρό πόλο Μελόνι-Λέ Πέν, ἀντίβαρο στό Εὐρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ εἶναι ξεκάθαρα. Ἡ Εὐρώπη κινεῖται ὅλο καί περισσότερο πρός τά δεξιά. Ἡ μία μετά τήν ἄλλη οἱ Κυβερνήσεις τῶν χωρῶν μελῶν τῆς ΕΕ περνοῦν στόν ἔλεγχο δεξιῶν κομμάτων, ἤ τά δεξιά κόμματα μπαίνουν σέ κυβερνητικούς συνασπισμούς μέ αὐξανόμενα συνεχῶς ποσοστά καί μέ αὐξανομένη ἐπιρροή. Μόνον στήν Ἑλλάδα δέν τό ἔχουμε ἀντιληφθεῖ αὐτό. Ἀκούσαμε λοιπόν τόν κ. Εὐάγγελο Μεϊμαράκη νά δηλώνει χθές ὅτι οἱ ἔννοιες «δεξιά», «κέντρο» καί «ἀριστερά» εἶναι ξεπερασμένες. Εἶπε συγκεριμένα ἀπαντῶντας σέ ἐρώτηση: «Δέν ὑπάρχει κέντρο, δεξιά καί ἀριστερά, εἶναι ξεπερασμένες αὐτές οἱ ἔννοιες. Ἐάν θέλεις, ὑπάρχουν σέ πολύ στενά πλαίσια. Τό ζητούμενο εἶναι ἐάν οἱ πολιτικές σου ἔχουν συνέπεια, λογική καί εὐθύνη. Ἐάν τίς ἔχεις προγραμματίσει καί τίς ἔχεις πεῖ. Ἐάν βοηθοῦν τούς ἀδύναμους».

Ὁ κ. Μεϊμαράκης εἶναι γιά δεύτερη φορά ὑποψήφιος γιά τήν Εὐρωβουλή. Θά ἔπρεπε λοιπόν ἀπό τήν πρώτη του θητεία νά εἶχε ἀντιληφθεῖ τήν τροπή πού παίρνουν τά πράγματα. Ἄλλως τε καί πολιτικά ἔμπειρος εἶναι καί μέχρι σήμερα δέν εἶχε δείξει νά περιορίζεται ἀπό παρωπίδες, σάν αὐτές πού δέν ἐπιτρέπουν σέ κάποιους νεοπαγεῖς πολιτευομένους τῆς ΝΔ νά δοῦν τήν πραγματικότητα. Καί ἡ πραγματικότητα, ἡ εὐρωπαϊκή πραγματικότητα, εἶναι ὅτι στήν γηραιά ἤπειρο ἀνατέλλει τό ἄστρο τῆς Δεξιᾶς. Μέ τήν Ἰταλίδα Πρωθυπουργό Τζώρτζια Μελόνι νά εἶναι ὁ ρυθμιστής τοῦ αὔριο, καθώς πρός αὐτήν προστρέχουν καί ἡ Οὔρσουλα φόν ντέρ Λάυεν καί ἡ Μαρίν Λέ Πέν. Ἡ μέν Πρόεδρος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς προσπαθεῖ νά διασώσει τό Εὐρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, τό ὁποῖο κλυδωνίζεται. Ἡ Μαρίν Λέ Πέν ὅμως προτείνει τήν δημιουργία ἑνός νέου ἰσχυροῦ δεξιοῦ πόλου στήν Εὐρώπη. Στό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατ’ ἀρχήν. Ἡ Τζώρτζια Μελόνι εἶπε προχθές ὅτι ἔχει ὡς ὅραμα μία ἰσχυρή Εὐρώπη, ἀλλά δέν πρόκειται νά συνεργασθεῖ μέ τήν ἀριστερά οὔτε νά προβεῖ σέ συμβιβασμούς μέ ἀντίπαλες πολιτικές δυνάμεις.

Καί ἡ Μαρίν Λέ Πεν, τήν ἴδια στιγμή, ἐδήλωνε, σέ ἰταλική μάλιστα ἐφημερίδα: «Αὐτή εἶναι ἡ στιγμή νά ἑνωθοῦμε, θά ἦταν πραγματικά χρήσιμο. Ἄν τά καταφέρουμε, θά γίνουμε ἡ δεύτερη ὁμάδα τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου. Νομίζω ὅτι δέν πρέπει νά ἀφήσουμε μιά τέτοια εὐκαιρία νά μᾶς προσπεράσει». Ἡ τακτική τῆς φόν ντέρ Λάυεν, ὅπως καί οἱ δηλώσεις τοῦ κ. Μεϊμαράκη, δεικνύουν ὅτι τόσο στό ΕΛΚ ὅσο καί στήν ΝΔ διεξάγουν μάχη ὀπισθοφυλακῶν. Οἱ ἐξελίξεις ὁδηγοῦν τά κόμματα αὐτά σέ ὑποχώρηση, σέ φυγή, σέ ἀναζήτηση συμβιβασμῶν. Εἶναι σάν νά ἀναζητοῦν ὑποστυλώματα γιά ἕνα οἰκοδόμημα πού καταρρέει. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, οἱ δύο μεγάλες κυρίες τῆς εὐρωπαϊκῆς Δεξιᾶς ὁμιλοῦν γιά ἑνότητα, γιά ἀσυμβίβαστες πολιτικές, γιά τό ὅραμα μιᾶς ἰσχυρᾶς Εὐρώπης.

Καί νά ποῦμε καί δυό λόγια γιά τήν ΝΔ καί τόν πυρῆνα τῶν ψηφοφόρων της. Ἐδήλωνε ἡ κ. Ντόρα Μπακογιάννη ὅτι «ὅταν πήραμε τό 18%, τό κέντρο εἶχε φύγει.» Καί ὅμως, ἡ Δεξιά εἶχε φύγει. Εἶχε κατευθυνθεῖ πρός τό κόμμα τῶν Ἀνεξαρτήτων Ἑλλήνων καί τήν Χρυσή Αὐγή, πού κατέγραφαν τά μεγαλύτερα ποσοστά τους, ἐνῷ τά κεντρῶα κόμματα εἶχαν οὐσιαστικῶς ἐξαφανισθεῖ.