Μείζων κρίσις στίς σχέσεις Μαξίμου – Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Ἀμύνης

Τό Πεντάγωνο θεωρεῖ παράνομες τίς τουρκικές ἐνέργειες στήν Κάσο, ἐνῷ τό «Μέγαρο» σιώπησε αἰδημόνως στό «εὐχαριστῶ» τῶν Τούρκων γιά τήν ἀναγνώριση τῶν θαλασσίων ζωνῶν καί τοῦ τουρκο-λιβυκοῦ μνημονίου

ΕΝΩ ἡ Κυβέρνησις ἀγωνιωδῶς προσπαθεῖ νά μᾶς πείσει ὅτι στήν Κάσο δέν ὑπῆρξε ἑλληνική ὑποχώρησις, τό βαρύ ἐρώτημα γιά τί ἀκριβῶς μᾶς εὐχαριστοῦν οἱ Τοῦρκοι παραμένει ἀναπάντητο! Ἡ κατάστασις, συμφώνως πρός ὅλες τίς ἐνδείξεις, ἔχει ὁδηγήσει σέ κρίση κορυφῆς. Κρίση ἀνάμεσα στό Μέγαρο Μαξίμου καί τό Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ἀμύνης.

Θά θυμίσουμε ὅτι «κύκλοι» τοῦ Ὑπουργείου Ἀμύνης τῆς Τουρκίας εἶχαν εὐχαριστήσει τίς ἑλληνικές ἀρχές «γιά τόν σεβασμό τους στήν θαλάσσια δικαιοδοσία μας καί τήν συνεργασία.» Ἀπό ἑλληνικῆς πλευρᾶς, χωρίς νά σχολιασθοῦν οἱ τουρκικές εὐχαριστίες, ὑπεστηρίχθη ὅτι ὅλα ἔγιναν καλῶς καί ὅτι ἡ στάσις τῆς Ἑλλάδος δέν ὑπῆρξε ὑποχωρητική. Αὐτά τοὐλάχιστον ἀνέφερε ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν. Χθές ὅμως ὑπῆρξε μία δήλωσις προερχομένη ἀπό πηγές τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Ἀμύνης πού ἀνέφερε ἐπί λέξει:

«Οὐδείς “σεβασμός” ἐπεδείχθη ἤ θά ἐπιδειχθεῖ στό μέλλον ἀπό τίς ἑλληνικές Ἔνοπλες Δυνάμεις σέ παράνομες ἐνέργειες τῆς Τουρκίας στή νομίμως ὁριοθετημένη ζώνη Ἑλλάδας – Αἰγύπτου, ὅπως τό Σύνταγμα τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας προβλέπει καί ἐπιβάλλει». Εἶναι αὐτή τοὐλάχιστον μία ἀπάντησις πρός τήν τουρκική πλευρά, στήν ὁποία προέβη τό Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ἀμύνης, ἀφοῦ τό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν, τό ὁποῖο ἐχειρίσθη τήν ὑπόθεση, εἶχε ἀποκλείσει τούς πάντες, ὄχι μόνον ἀπό τήν διαχείριση τῶν πραγμάτων ἀλλά καί ἀπό κάθε ἐνημέρωση.

Πράγματι, τήν ὅλη κατάσταση ἐχειρίσθη συγκεκριμένο πρόσωπο τῆς ἐμπιστοσύνης τοῦ Πρωθυπουργοῦ, ἐνῷ πρός τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις εἶχε ἐκπεμφθεῖ ἁρμοδίως τό μήνυμα νά μήν ἔχουν συμμετοχή στόν χειρισμό τοῦ ζητήματος, διότι εἶναι καθαρῶς «διπλωματικό». Εὔλογο εἶναι νά προκαλεῖται ἀναταραχή ἐξ αἰτίας αὐτοῦ, ὁπότε τίθεται τό ἐρώτημα, ἐάν ἡ αἰφνιδιαστική ἐπίσκεψις, χθές, τοῦ ἀρχηγοῦ ΓΕΕΘΑ στό ἀρχηγεῖο Στόλου στήν Σαλαμῖνα ἀπέβλεπε σέ μίαν ἐπαναβεβαίωση τῆς ἐμπιστοσύνης τῆς ἡγεσίας πρός τά πληρώματα τῶν πολεμικῶν πλοίων. Ἐμπιστοσύνης πού ἐνδεχομένως νά εἶχε κλονισθεῖ ἀπό τίς πολιτικές δηλώσεις, τά μηνύματα περί «μή συμμετοχῆς» καί τήν ἐπιμονή νά εἶναι τά πολεμικά μας ἁπλοί θεατές στά γεγονότα τῆς Κάσου.

Ὅλα αὐτά ἐπιβεβαιώνουν τήν ὑποβόσκουσα πολιτική κρίση, καθώς σέ τόσο σοβαρά ζητήματα πρίν ἀπό τήν ἐνεργοποίηση τοῦ ὅποιου «μηχανισμοῦ ἀπεμπλοκῆς» θά ἔπρεπε νά ἔχει συνεδριάσει τό ΚΥΣΕΑ, νά ἔχει καθορίσει τήν στάση τῆς Ἑλλάδος καί νά ἔχει ἐξουσιοδοτήσει κινήσεις ἀντιδράσεως κατά περίπτωσιν, ἀνάλογα μέ τήν κλιμάκωση πού θά προκαλοῦσαν οἱ Τοῦρκοι. Τό ΚΥΣΕΑ θά ἔπρεπε ἀκόμη νά ἔχει καθορίσει τίς ἀπαντήσεις πού θά πρέπει νά δοθοῦν στίς ὅποιες τουρκικές αἰτιάσεις κατά τήν διάρκεια καί μετά τά γεγονότα. Ὅμως ἀφέθησαν ὁ Τοῦρκος ὑπουργός Ἐξωτερικῶν νά δηλώνει ὅτι αὐτά πού ἔγιναν συνιστοῦν ἀναγνώριση τοῦ τουρκο-λιβυκοῦ μνημονίου καί οἱ «κύκλοι» τοῦ τουρκικοῦ ὑπουργείου Ἀμύνης νά μᾶς εὐχαριστοῦν πού τούς «σεβασθήκαμε».

Στούς ἰσχυρισμούς αὐτούς θά ἔπρεπε νά ἔχει δοθεῖ εὐθεῖα καί σαφής ἀπάντησις. Καί δέν μπορεῖ νά θεωρηθεῖ τέτοια ἡ δήλωσις τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν κ. Γιώργου Γεραπετρίτη, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν μίαν ἀπαρίθμηση τῶν ἑλληνικῶν θέσεων μέ ἕνα ἐπιμύθιο πού ἀναφέρεται στήν ἀπεμπλοκή ὅπου τονίζεται ὅτι «δέν ὑπῆρξε κίνδυνος θερμοῦ ἐπεισοδίου». Κάτι πού ἀνακαλεῖ στήν μνήμη μας τήν περίφημη δήλωση Σημίτη μετά τά Ἴμια ὅτι «ἀποφύγαμε τόν πόλεμο».

Εἶπε συγκεκριμένως ὁ κ. Γεραπετρίτης: «Μέσα σέ 24 ὧρες ὑπῆρξε ἀπόλυτη ἀποσυμπίεση. Δέν ὑπῆρξε σέ καμμία φάση αὐτοῦ τοῦ 24ωρου ὁποιαδήποτε περίπτωση δημιουργίας κρίσης. Δέν ἦρθαν ποτέ κοντά τά πλοῖα τά ὁποῖα ἐπιτηροῦσαν. Δέν ὑπῆρξε κίνδυνος θερμοῦ ἐπεισοδίου. Καί στό τέλος τῆς ἡμέρας ὁλοκληρώθηκε ἡ ἔρευνα. Ἄν μοῦ ἐπιτρέπετε, ὄχι μόνο δέν εἶναι ὑποχωρητική στάση αὐτή, ἀλλά εἶναι τό ἀκριβῶς ἀντίθετο. Παρήχθη ἀπολύτως τό ὠφέλιμο ἀποτέλεσμα, τό ὁποῖο ἔγινε σύμφωνα μέ τόν ἀρχικό σχεδιασμό τῆς ἀναδόχου ἑταιρείας. Καί ἐπί πλέον κάναμε τή δήλωσή μας ὅτι πρόκειται γιά δική μας Ἀποκλειστική Ζώνη. Δυστυχῶς, ὑπάρχει καί μιά μερίδα τοῦ Τύπου, ἡ ὁποία δηλητηριάζει τήν κοινή γνώμη μέ ψεύδη». Προφανῶς «ψεύδη» θεωρεῖ ὁ κ. Γεραπετρίτης τήν ἀναπαραγωγή τῶν δηλώσεων τοῦ Τούρκου ὁμολόγου του. Ἀλλά ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει γιατί δέν ἀπευθύνεται στόν κ. Φιντάν; Γιατί δέν ἀπαντᾶ εὐθέως στούς ἰσχυρισμούς του, ἀλλά κατευθύνει τά βέλη πρός τά ΜΜΕ πού ἀναπαράγουν τούς ἰσχυρισμούς τῆς Ἀγκύρας; Ἀνεξαρτήτως τούτου, παρατηρῶντας κανείς τήν ἐξέλιξη τῶν γεγονότων στήν Κάσο, ὁδηγεῖται σέ συμπεράσματα πολύ διαφορετικά ἀπό αὐτά τά ὁποῖα ὑποστηρίζει ὁ κ. Γεραπετρίτης. Βλέπουμε δηλαδή ὅτι ἡ Τουρκία δέν ἀναγνωρίζει οὔτε ἕνα δέκατο τοῦ μιλίου ΑΟΖ ἤ ὑφαλοκρηπῖδος στά νησιά τῆς Κάσου καί τῆς Καρπάθου. Δέχεται μόνον τά ἕξη ναυτικά μίλα τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων. Ἔξω ἀπό αὐτά παρέταξε τά πλοῖα της νά ἐμποδίσουν περαιτέρω κινήσεις τῶν ἐρευνητικῶν σκαφῶν. Καί τά ἕξη μίλια ἀποτελοῦν τήν δική μας «κόκκινη γραμμή» συμφώνως πρός παλαιοτέρα δήλωση τοῦ κ. Γεραπετρίτη.

Ὡς ἐκ τούτου, ἡ Τουρκία ἰσχυροποιεῖ ἐπί τοῦ πεδίου τό τουρκο-λυβικό μνημόνιο. Ἔτσι προσδίδει νομιμοφανῆ διάσταση στήν de facto ἀμφισβήτηση τῆς ἑλληνικῆς ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδος. Καί αὐτές οἱ ἔμπρακτες ἀμφισβητήσεις ἰσχυροποιοῦν τίς νομικές θέσεις τῆς Τουρκίας, ἄν καί ὅποτε τεθοῦν τά πράγματα στήν κρίση ἑνός διεθνοῦς δικαιοδοτικοῦ ὀργάνου. Ἐπίσης, οἱ τουρκικές ἐνέργειες ἀκυρώνουν τήν συμφωνία καθορισμοῦ ΑΟΖ, μεταξύ Ἑλλάδος καί Αἰγύπτου. Καί ἐπειδή, ἐν τέλει, ὅλα δοκιμάζονται ἐπί τοῦ πεδίου, ἐκεῖ ἡ δική μας ἀντίδρασις, σέ κάθετη ἀμφισβήτηση κυριαρχικῶν μας δικαιωμάτων, ἦταν ἡ ἐνεργοποίησις τοῦ «διπλωματικοῦ μηχανισμοῦ ἀπεμπλοκῆς» καί ἡ «ἀποκλιμάκωσις». Δηλαδή καί πάλι μία τακτική κατευνασμοῦ.