Μετά τίς Πρέσπες θά τούς λέμε ὑποχρεωτικά Μακεδόνες!

Ποινικό ἀδίκημα ἡ χρῆσις τοῦ ὅρου «Σκοπιανός» – Θεωρεῖται παραβίασις

TΟ ΑΡΘΡΟ 7 τῆς Συμφωνίας Ἑλλάδος – ΠΓΔΜ προσδιορίζει τήν ἔννοια πού δίδουν τά δύο μέρη στίς ἔννοιες «Μακεδονία» καί «Μακεδονικός». Ἀναφορικῶς πρός τήν Ἑλλάδα, τό πρῶτο μέρος, μέ αὐτούς τούς ὅρους, «νοοῦνται ὄχι μόνο ἡ περιοχή καί ὁ πληθυσμός τῆς βόρειας περιοχῆς τοῦ πρώτου μέρους ἀλλά καί τά χαρακτηριστικά τους καθώς καί ὁ ἑλληνικός πολιτισμός, ἡ ἱστορία, ἡ κουλτούρα καί ἡ κληρονομιά αὐτῆς τῆς περιοχῆς ἀπό τήν ἀρχαιότητα ἕως σήμερα». Ἀναφορικῶς πρός τήν πΓΔΜ, τό δεύτερο μέρος, μέ τούς ὅρους αὐτούς, «νοοῦνται ἡ ἐπικράτεια, ἡ γλῶσσα, ὁ πληθυσμός καί τά χαρακτηριστικά τους μέ τήν δική τους ἱστορία, πολιτισμό καί κληρονομιά διακριτῶς διαφορετικά ἀπό αὐτά πού ἀναφέρονται στό ἄρθρο 7 (2)».

Ἕως ἐδῶ καλά. Τά κράτη ἀπεφάσισαν νά ἀποτυπώσουν τό πῶς ἐννοοῦν ἕκαστο τίς ἔννοιες «Μακεδονία – Μακεδονικός». Ὡστόσο στήν παράγραφο 5 τῆς συμφωνίας ὑπῆρχε μιά περίεργη διατύπωσις, ἡ ὁποία μᾶς «τράβηξε» τήν προσοχή. Αὐτή ὁρίζει ὅτι (5) «τίποτε στήν παροῦσα συμφωνία δέν ἀποσκοπεῖ νά ὑποτιμήσει καθ’ οἱονδήποτε τρόπο ἤ νά ἐπηρεάσει ἤ νά ἀλλοιώσει τήν χρήση ἀπό τούς πολῖτες ἑκάστου μέρους». Ἐπειδή ἡ μετάφρασις εἶναι κάκιστη, ὑποθέσαμε ὅτι ἐννοεῖ πώς δέν μπορεῖ νά ἐπηρεάσει «τήν χρήση τῶν ὅρων».

Ἀποταθήκαμε σέ μέλος τῆς διαπραγματευτικῆς ὁμάδος τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν καί μέ ἔκπληξη πληροφορηθήκαμε ὅτι πίσω ἀπό τήν ἀμφίσημη αὐτή διατύπωση περί «ὑποτιμήσεως» ἤ «ἀλλοιώσεως» τῶν ὅρων «Μακεδονία» καί «Μακεδονικός» –πού κανείς δέν πρέπει νά ὑποτιμήσει ἤ νά ἀλλοιώσει– ὑποκρύπτεται μιά ὑποχρεωτική ρήτρα τῆς συμφωνίας: ἡ Ἑλλάς ὑποχρεοῦται ἐφεξῆς καί πάντως μετά τήν ὑπογραφή τῆς συμφωνίας στίς Πρέσπες, τήν Κυριακή, ἀπό τούς ὑπουργούς Ἐξωτερικῶν, νά ἀποκαλεῖ τούς κατοίκους αὐτῆς τῆς χώρας «Μακεδόνες». Στήν καλύτερη περίπτωση «Βορειο-Μακεδόνες»! Ἀπό Δευτέρα! Καί, βεβαίως, καλεῖται νά ἀναφέρει αὐτή τήν χώρα ὡς «Βόρειο Μακεδονία» καί ἄς μήν ἔχει κυρωθεῖ μέ συνθήκη ἀπό τό ἑλληνικό κοινοβούλιο ἡ συγκεκριμένη συμφωνία.

Ἀπό τῆς ὑπογραφῆς στίς Πρέσπες ἀρχίζουν λοιπόν νά παράγονται ἀποτελέσματα. Οἱ ὅροι «Σκόπια» – «Σκοπιανός» ἀπαγορεύεται ἐφεξῆς νά ἀποτελοῦν μέρος τοῦ λεξιλογίου τῶν Ἑλλήνων ἀξιωματούχων τοῦ ἐπισήμου τομέως. Ἡ χρῆσις τους θεωρεῖται κατάφωρη παραβίασις τῆς συμφωνίας, σχεδόν ποινικό ἀδίκημα! Εἶναι πράγματι ἐκπληκτικό. Ἡ συμφωνία περιέχει μέτρα προληπτικῆς λογοκρισίας.

Αὐτό ὅμως δέν εἶναι τό μόνο πού πρέπει νά γίνει ἀνεκτό ἀπό τήν Ἑλλάδα. Ἡ Ἑλλάς ὀφείλει νά δέχεται ἀδιαμαρτύρητα ὅτι… τά μακεδονίτικα τραγούδια καί οἱ μακεδονικοί χοροί εἶναι μέρος τοῦ πολιτισμοῦ τῶν Σκοπίων ἐφ’ ὅσον ἐκεῖνα ὑποστηρίζουν κάτι τέτοιο! Τό ἄρθρο 7 ὁρίζει, ὅπως εἴπαμε, πῶς ἀντιλαμβάνονται τά δύο μέρη τίς ἔννοιες «Μακεδονία – Μακεδονικός» καί πῶς πρέπει νά εὐθυγραμμίζονται οἱ δημόσιες ἀρχές τῶν δύο χωρῶν. Ὡστόσο ὅταν πρόκειται γιά πολιτιστικούς συλλόγους τά πράγματα ἀφήνονται μᾶλλον χαλαρά.

Γιά τίς «ἰδιωτικές ὀντότητες», ὅπως οἱ πολιτιστικοί σύλλογοι πού ἀσχολοῦνται μέ τήν παράδοση, τό ἄρθρο 1 παράγραφος 3 ἐδάφιο ζ τῆς συμφωνίας ἀφήνει τά πράγματα ἐντελῶς ἐλεύθερα. Οἱ σύλλογοι δέν εἶναι ὑποχρεωτικό νά εὐθυγραμμίζονται. «Δύνανται νά εὐθυγραμμίζονται». Ἄρα οἱ Σκοπιανοί μποροῦν νά διεκδικοῦν ὡς δικές τους μουσικές, τραγούδια, ὀνομασίες συλλόγων τῆς Ἑλληνικῆς Μακεδονίας χωρίς κανείς νά μπορεῖ νά ξεχωρίσει ἄν κατάγονται ἀπό τά Σκόπια ἤ τήν Θεσσαλονίκη. Πρόκειται γιά ἐπιβεβαίωση τοῦ πρωτοσέλιδου τῆς «Ἑστίας» «Ὑπό διαπραγμάτευσιν ὥς καί τό… “Μῆλο μου κόκκινο”!».

Ἐμεῖς τώρα τί νά ποῦμε; Μπράβο; Ὅσο περισσότερο μελετοῦμε τήν συμφωνία στίς λεπτομέρειές της τόσο περισσότερο ἐντυπωσιαζόμαστε ἀπό τό ἀποτέλεσμα τῆς διαπραγματεύσεως. Σκεφθεῖτε νά εἴχαμε διαπραγματευθεῖ κιόλας…