Οἱ λύκοι ἔγιναν «ἀμνοερίφια»

Τί κρύβεται πίσω ἀπό τήν ἐπίθεση φιλίας πρός τήν Ἑλλάδα ἀπό τούς κ.κ. Τσαβούσογλου καί Ἐρντογάν ἀνήμερα τῆς 25ης Μαρτίου – Ἡ μεγάλη συνεννόησις γιά τό Αἰγαῖο καί στό βάθος τά ἐνεργειακά – Γιατί Κυβέρνησις καί ἀξιωματική Ἀντιπολίτευσις σιώπησαν γιά τίς ἀποκαλύψεις τῆς «Ἑστίας» γιά τήν ὑποβάθμιση τῆς Κύπρου ἀπό τόν Πρωθυπουργό στήν νέα γεωπολιτική ἐξίσωση – Μηνύματα Χριστοδουλίδη στήν Ἀθήνα, στήν σκιά τῶν ἀποκαλύψεων κατά τῆς διχόνοιας μέ τό ἐθνικό κέντρο

ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ, διαβάζοντας κάποιος τήν εἰδησεογραφία, θά ἐνόμιζε ὅτι ἡ Ἑλλάς καί ἡ Τουρκία εἶναι δύο φίλες χῶρες. Εὐχετήρια ἐπιστολή πρός τόν Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ἀπηύθυνε ὁ Ταγίπ Ἐρντογάν, γιά τήν ἐθνική ἐπέτειο τῆς 25ης Μαρτίου. Ὅπου γιά πρώτη φορά ἀντί νά παραθέτει ἱστορικές ἀνακρίβειες γιά ἐγκλήματα πού δῆθεν διέπρατταν οἱ Ἕλληνες πού πολεμοῦσαν γιά τήν ἐλευθερία τους, δηλώνει «πεπεισμένος ὅτι ἡ σχέσις καί συνεργασία μεταξύ τῶν χωρῶν μας θά ἀναπτυχθοῦν περαιτέρω μέ τίς κοινές μας προσπάθειες τήν προσεχῆ περίοδο.»

Ἐνωρίτερα ὁ Μεβλούτ Τσαβούσογλου εἶχε ἀπευθύνει ἀνάλογες εὐχές πρός τόν Ἕλληνα ὁμόλογό του Νῖκο Δένδια. Μάλιστα, ὅπως ἀναφέρουν διπλωματικές πηγές, στήν εὐχετήρια ἐπιστολή του ὁ Τοῦρκος ὑπουργός Ἐξωτερικῶν σημειώνει πώς εἶναι βέβαιος ὅτι οἱ σχέσεις καλῆς γειτονίας οἱ ὁποῖες ὑφίστανται αὐτήν τήν στιγμή μεταξύ Ἑλλάδος καί Τουρκίας «θά παγιωθοῦν στό μέλλον.»

Ἡ δέ τουρκική πρεσβεία στήν Ἀθήνα, μέ ἀνάρτησή της στό Twitter, ἀναφέρει κάτω ἀπό τήν ἑλληνική σημαία: «Συγχαίρουμε τόν λαό καί τήν κυβέρνηση τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας γιά τήν Ἐθνική τους Ἑορτή».

Νά ἐλπίζουμε ὅτι ἡ στάσις αὐτή ἀποτελεῖ τό πρῶτο βῆμα γιά μιά προσέγγιση; Γιά μιά διευθέτηση τῶν προβλημάτων πού δημιουργεῖ ἡ τουρκική ἐπιθετικότης στήν περιοχή; Ἄν δέν εἴχαμε ξαναδεῖ στό παρελθόν τέτοιες καταστάσεις πού κατέρρευσαν σάν χάρτινοι πύργοι μόλις ἡ Τουρκία ξέφυγε ἀπό τήν δύσκολη θέση στήν ὁποία εἶχε ὁδηγηθεῖ γιά διαφόρους ἐξωγενεῖς λόγους, μπορεῖ καί νά τό πιστεύαμε.

Ὑπάρχει ὅμως ἕνα παρελθόν ὑποκρισίας καί ἀνατολίτικων ἑλιγμῶν ἀπό τήν πλευρά τῆς Ἀγκύρας, πού δέν μᾶς ἀφήνει πολλά περιθώρια αἰσιοδοξίας. Νά μήν ξεχνᾶμε πώς ἡ εἰσβολή στήν Κύπρο τό 1974 (ἕνα ἔγκλημα κατοχῆς πού διαιωνίζεται) ἔγινε μετά 45 χρόνια ἠρεμίας στίς ἑλληνο-τουρκικές σχέσεις. Δέν ἔχουμε κανέναν λόγο νά πιστεύουμε λοιπόν ὅτι ἡ Τουρκία ἐνεδύθη γιά μίαν ἀκόμη φορά τήν ἀπατηλή προβιά, τήν ἔνδυση τοῦ ἀμνοεριφίου, μέχρις ὅτου συνέλθει ἀπό τήν θεομηνία πού τήν ἔπληξε, μέχρις ὅτου ἀνασυνταχθεῖ μετά τούς σεισμούς, ὁπότε καί θά ἐπανέλθει στίς προκλήσεις καί τίς διεκδικήσεις της.

Ἐν τῷ μεταξύ, μπορεῖ καί νά ἔχει προαγάγει τίς διεκδικητικές θέσεις της, στηριζόμενη στήν ἀνοχή τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία ἐπιδεικνύει σέ τέτοιες περιπτώσεις ὑπερβολικά καλή θέληση, τήν ὁποία προφανῶς διαμορφώνει ἡ εἰλικρινής ἐπιθυμία της γιά εἰρηνική συνύπαρξη.

Δέν δικαιούμεθα ὅμως νά εἴμαστε τόσο εὐκολόπιστοι. Στήν παροῦσα φάση δέν μᾶς ἀνησυχεῖ ἰδιαίτερα τό γεγονός ὅτι ἡ ἴδια ἡ ἑλληνική Κυβέρνησις μπορεῖ νά ἐπιδείξει ἐγκληματική ἀφέλεια. Τό βιβλίο τοῦ Κωστῆ Χατζηκωστῆ γιά τούς Κυπρίους Προέδρους πού προέβαλε ἡ «Ἑστία τῆς Κυριακῆς» περιέχει μίαν ἰδιαίτερα ἀνησυχητική διαπίστωση τοῦ ἀπελθόντος Προέδρου τῆς Κύπρου Νίκου Ἀναστασιάδη γιά τόν Κυριάκο Μητσοτάκη: «Εἶναι συγκλονιστικό τό πόσο ἐκτός πραγματικότητας κινεῖται ὁ Μητσοτάκης στά θέματα μέ τήν Τουρκία…».

Ἐπί τοῦ σημαντικοῦ αὐτοῦ στοιχείου, ὅσο καί ἐπί τῶν γενικωτέρων ἀποκαλύψεων τῆς «Ἑστίας» γιά τό πῶς ὑποβαθμίζεται τό Κυπριακό στήν Ἀθήνα, Κυβέρνησις καί ἀξιωματική Ἀντιπολίτευσις ἐτήρησαν αἰδήμονα σιγήν.

Νά ὑποθέσουμε ὅτι καί οἱ δύο δίδουν προτεραιότητα εἰς τό νά προωθήσουν μιά συμφωνία γιά τό Αἰγαῖο, μιά συμφωνία ἐκχωρήσεως δικαιωμάτων, προκειμένου νά «ἀξιοποιηθοῦν» ἐνεργειακά ἀποθέματα;

Καί ὅτι χάριν αὐτοῦ τοῦ ἀνομολόγητου σκοποῦ θυσιάζουν τήν Κύπρο; Τήν ὑποβαθμίζουν μέχρις ἐξαφανίσεως ἀπό τήν γεωπολιτική σκακιέρα;

Θέλουμε νά πιστεύουμε ὅτι ἡ Ἀθήνα θά ἀνταποκριθεῖ στό μήνυμα ἑνότητος τοῦ Ἑλληνισμοῦ, πού ἀπηύθυνε ὁ νέος Πρόεδρος τῆς Κύπρου Νῖκος Χριστοδουλίδης, ὁ ὁποῖος ὁμίλησε γιά τήν διχόνοια «πού ἔχουμε δεῖ, τό βιώσαμε καί στόν ἀγῶνα τοῦ 1821, ὅτι ὅταν καί ὅποτε ἐπικρατοῦν τέτοιους εἴδους συνθῆκες διχόνοιας, δυστυχῶς, τά ἀποτελέσματα εἶναι τραγικά γιά τόν Ἑλληνισμό.» Παρᾶ ταῦτα, μία σοβαρή περίπτωσις διχόνοιας εἶναι αὐτήν τήν στιγμή ἡ διχογνωμία Ἀθηνῶν – Λευκωσίας γιά τήν ὑποστήριξη τῆς τουρκικῆς ὑποψηφιότητος στόν ΙΜΟ. Ὁ κ. Χριστοδουλίδης συνέχισε «ὅτι θά πράξουμε ὅ,τι εἶναι δυνατόν, μέ ἀπόλυτο σεβασμό σέ ἐνδεχόμενες διαφορετικές προσεγγίσεις, διαφορετικές ἰδέες», ἐκφράζοντας τήν πεποίθηση, ὅτι θά ὑπάρξει ἀνταπόκρισις. Θεωρεῖ, προσέθεσε, ὅτι μπορεῖ οἱ ἐνδεχόμενες διαφωνίες νά ἀφοροῦν στίς τακτικές γιά νά ἐπιτύχουμε τόν στόχο, ἀλλά ὁ στόχος τῆς ἀπελευθερώσεως εἶναι κοινός.

«Παίρνουμε σήμερα, λοιπόν, αὐτό τό μήνυμα καί δέν συμβιβαζόμαστε μέ τήν κατοχή. Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά τά δεδομένα, γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά τίς δυσκολίες πού ἔχουμε νά ἀντιμετωπίσουμε» ὑπεγράμμισε καί κατέληξε: «Ἀπό δικῆς μου πλευρᾶς θά πράξω ὅ,τι εἶναι δυνατόν γιά νά ἐπικρατήσουν αὐτές οἱ συνθῆκες τῆς ἑνότητας στό ἐσωτερικό μας. Συνθῆκες ἑνότητας πού, ὅμως, ἐπεκτείνονται καί στόν εὐρύτερο Ἑλληνισμό καί ἀφοροῦν τίς σχέσεις μας μέ τήν ἑλληνική Κυβέρνηση».