Θύελλα ἀντιδράσεων ἀπό τούς κατοίκους τοῦ δήμου Μιδέας καί τήν τοπική Ἐκκλησία, οἱ ὁποῖοι ἔκπληκτοι ἐπληροφορήθησαν τά σχέδια γιά λειτουργία τεμένους σέ περιοχή μέ ἐλάχιστους μουσουλμάνους
ΑΝΑΣΤΑΤΟΙ εἶναι οἱ κάτοικοι τῆς κωμοπόλεως τῆς Ἁγίας Τριάδος πού εὑρίσκεται λίγο ἔξω ἀπό τό Ναύπλιο, καθώς στήν περιοχή τους μεθοδεύεται νά λειτουργήσει μουσουλμανικό τέμενος. Τό παράδοξο εἶναι ὅτι τόσο στήν Ἁγία Τριάδα ὅσο καί στήν γύρω περιοχή δέν ὑπάρχει μουσουλμανικός πληθυσμός, πέρα ἀπό λίγους ἐποχικούς ἐργάτες στήν γεωργία, ὥστε νά δικαιολογεῖται ἡ ὕπαρξις λατρευτικοῦ χώρου. Τό θέμα ὅμως δέν εἶναι οἱ θρησκευτικές ἐπιλογές. Αὐτοί πού ἀπεργάζονται τέτοια σχέδια ἐπιδιώκουν πρωτίστως τόν συμβολισμό. Ἐπιδιώκουν νά δείξουν ἤ μᾶλλον νά ἐπιβάλλουν τήν εἰκόνα ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία ὑποχωρεῖ στήν Ἑλλάδα.
Καί στήν συγκεκριμένη περίπτωση ὁ συμβολισμός ἔγκειται στό ὅτι θά λειτουργήσει τζαμί στήν ἄμεση περιφέρεια τοῦ Ναυπλίου, τῆς παλαιᾶς πρωτευούσης τοῦ νέου ἑλληνικοῦ Κράτους. Ὑπάρχει βεβαίως τό ζήτημα τῆς ἀδειοδοτήσεως, ἀλλά καί αὐτό παρακάμπτεται. Ἐκτός ἀπό τό τζαμί τοῦ Βοτανικοῦ, τά λατρευτικά κέντρα τῶν μουσουλμάνων λειτουργοῦν παρανόμως καί χωρίς κανέναν ἔλεγχο στά ἐντευκτήρια σωματείων, συλλόγων καί ἱδρυμάτων ἀστικοῦ δικαίου, ὅπου ἐάν κανείς ἐπιχειρήσει νά παρέμβει τόν καταγγέλλουν σάν «ρατσιστή». Καί πρώτη στό στόχαστρο τέτοιων ἐπιθέσεων εὑρίσκεται ἡ τοπική Ἐκκλησία. Εἶναι ὅμως αὐτός ἐπαρκής λόγος νά τηροῦν σιγή οἱ τοπικές ἀρχές, ὅπως ὁ Δῆμος Μιδέας; Θά ἔπρεπε νά ἀφουγκράζονται τήν κοινωνία πού δέν θέλει νά δεῖ τόν τόπο της νά γίνεται γκέττο καί τόπος συναθροίσεως ἀλλοδαπῶν καί ἀλλοθρήσκων. Καί ἡ βούλησις τῆς τοπικῆς κοινωνίας εἶναι δεδομένη καί ἐκφράζεται ἀπό τήν Ἐπιτροπή κατοίκων Ἁγίας Τριάδος καί ὅμορων κοινοτικῶν διαμερισμάτων, ἡ ὁποία στό κείμενο διαμαρτυρίας της ὑπογραμμίζει:
«Ἔντονη φημολογία ὑπάρχει στούς κατοίκους τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀργολίδας καί ὄχι μόνο, γιά ἕνα πολύ σημαντικό θέμα πού θά καθορίσει τό μέλλον τοῦ τόπου μας. Οἱ φῆμες λένε πώς κάτω ἀπό ἄκρα μυστικότητα στήν περιοχή πλησίον Δημαρχείου τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἔχει δοθεῖ χῶρος ὥστε νά δημιουργηθεῖ ἰσλαμικό τέμενος καί χῶρος λατρείας γιά τούς μουσουλμάνους. Τά ἐρωτήματα πού ἐγείρονται εἶναι πολλά. Ποιός ἔδωσε τήν ἄδεια; Ποιά ἡ στάση τῶν τοπικῶν ἀρχόντων; Ἀπό ποῦ προκύπτει μουσουλμανική μειονότητα στόν τόπο μας καί στήν Πελοπόννησο γενικότερα ὥστε νά ὑπάρχει ἡ ἀνάγκη χώρου λατρείας; Οἱ κεφαλές τῆς Ἐκκλησίας μας συναινοῦν σέ αὐτό;
»Τό πρόβλημα πού ἀντιμετωπίζουμε ἔχει διττή σημασία. Ὁ πρῶτος κίνδυνος πού εἶναι καθολικός ἀφορᾶ τήν ὑποβάθμιση τῆς περιοχῆς. Οἱ τιμές τῶν ἀκινήτων, ἡ προοπτική ἀνάπτυξης καθώς καί οἱ οἰκονομικές δραστηριότητες τῆς περιοχῆς θά ὑποστοῦν σοβαρό πλῆγμα. Καί αὐτό δέν χρειάζεται ἀναλύσεις, ἀρκεῖ νά δοῦμε ἀνάλογες καταστάσεις στήν ὑπόλοιπη Εὐρώπη. Ἡ ἄτυπη ἕως τυπική γκετοποίηση τῆς περιοχῆς ἀπό παρανόμως εἰσελθόντες μετανάστες ἕως ἐποχικούς ἐργάτες γῆς πού διαμένουν πέριξ τοῦ Δήμου Μιδέας δέ μπορεῖ ἀκόμα καί γιά τόν πιό ἀφελῆ συμπολίτη μας νά θεωρεῖται ἀνάπτυξη ἤ θετικό κριτήριο στήν ἀξιοποίηση τῆς Ἁγίας Τριάδας. Ἐπί πλέον ἡ ἀνθρωπογεωγραφία τῶν ἀνθρώπων πού θά προσελκύσει ἡ κατασκευή ἑνός ἰσλαμικοῦ τεμένους στήν καρδιά τοῦ χωριοῦ, φέρει στούς κανόνες δικαίου καί συμπεριφορᾶς στοιχεῖα πού δέν συνάδουν μέ τόν δυτικό πολιτισμό καί τό νομικό μας δίκαιο. Ἡ κουλτούρα τοῦ βιασμοῦ, ἡ κατώτερη κοινωνικά καί ὑποτακτική θέση τῆς γυναίκας ὅπως καί οἱ ἀπαγωγές εἶναι τά τρία συστατικά πού συνθέτουν ἕνα ἐκρηκτικό μεῖγμα ὡς πρός τόν ἰσλαμικό φονταμενταλισμό ἀλλά καί τήν παραβατικότητα ἀνθρώπων πού μποροῦν νά ἐκμεταλλευτοῦν τήν γκετοποίηση τῆς περιοχῆς μέ πρόφαση τήν ἀθρόα συνάθροιση πιστῶν.
»Ὁ δεύτερος κίνδυνος καί πιό οὐσιαστικός, ἀφορᾶ ὅσους ἀνθρώπους θέτουν ἑαυτόν στόν Πατριωτισμό καί στήν Ἑλληνορθόδοξη πίστη. Σέ ἐμᾶς πού ἔχουμε μιά βαθύτερη ἀνάλυση τῆς πραγματικότητας. Ἡ Ἑλλάς μετατρέπεται ἄτυπα σέ θύλακα τοῦ Ἰσλάμ. Ἡ κυριαρχική κουλτούρα τοῦ Ἰσλάμ, πού τήν ἴδια ὥρα καταστρέφει ναούς εἴτε γκρεμίζοντάς τους εἴτε μετατρέποντάς τους σέ τζαμιά, σβήνει ἁγιογραφίες αἰώνων καί πολεμᾶ τόν Χριστιανισμό μέ λύσσα καί φανατισμό, ἐπιτίθεται, καί οἱ ἑλληνικές κυβερνήσεις τά τελευταῖα χρόνια ἐμφανίζονται νά ὑποκύπτουν σταδιακά στίς ἔξωθεν πιέσεις ἐξ Ἀνατολῶν γιά θρησκευτική (καί ὄχι ἁπλῶς μνημειακή) ἀποκατάσταση τῶν μουσουλμανικῶν οἴκων λατρείας. Ἡ ἀνοιχτή πλέον κρίση στίς σχέσεις χριστιανισμοῦ – Ἰσλάμ ἔχει ἀνοίξει στήν Ἄγκυρα ἕνα νέο “πεδίον δόξης”, ἐπιτρέποντας ἐπικοινωνιακές παρεμβάσεις στή χώρα μας, πού ἀποτελεῖ (ὅπως καί στό παρελθόν) τό προπύργιο τοῦ χριστιανισμοῦ τῆς Δύσης. Οἱ κίνδυνοι πού διατρέχουμε εἶναι ἀναρίθμητοι, καί σέ αὐτό τό σημεῖο καλοῦμε τούς ἀναγνῶστες νά ἀνατρέξουν ἱστορικά στήν πτώση τῆς Ρώμης πού προῆλθε ἀπό τή δημογραφική ἔκρηξη πληθυσμῶν πού ἐπέβαλαν βιαίως τήν ταυτότητά τους σέ μιά παρηκμασμένη αὐτοκρατορία. Ἡ δημογραφική συρρίκνωση καί ἡ κοινωνική κατάπτωση μᾶς κατατάσσουν στά πιό εὔκολα θύματα μιᾶς ἐπιθετικῆς κουλτούρας πού ὡς στόχο ἔχει νά μᾶς ἀφομοιώσει ἤ νά μᾶς ἐξοντώσει.
Εὐτυχῶς ἤδη ἀκούγεται πώς καί μόνο μέ τίς φῆμες, οἱ Μιδεάτες ἔχουν ἀναστατωθεῖ καί πλῆθος κόσμου θά ξεκινήσει μία σειρά διαμαρτυριῶν. Ἁπλοί συμπολῖτες μας, οἱ καθημερινοί ἄνθρωποι, θρησκευόμενοι καί μή κατανοοῦν τίς ἐπιπλοκές μιᾶς τέτοιας ἐνέργειας πού θά ζημιώσει τίς ἑπόμενες γενιές, καί γι’ αὐτό καί μόνο εἶναι ἕτοιμοι νά ἀντιδράσουν».