Πένς – Μέρκελ ἀναγκάζουν Τσίπρα νά ἀποδεχθεῖ τό ὄνομα Ἤλιντεν

Αἰδήμων σιγή ἀπό τόν Πρωθυπουργό στίς ἐρωτήσεις τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη

ΕΞΟΧΩΣ ἐνδιαφέρων ἦταν ὁ διάλογος πού εἶχαν χθές γιά τό Σκοπιανό στό Κοινοβούλιο στήν πρό ἡμερησίας διατάξεως συζήτηση ὁ Πρωθυπουργός Ἀλέξης Τσίπρας καί ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως Κυριάκος Μητσοτάκης. Ὁ δεύτερος προεκάλεσε τόν πρῶτο νά ἀποκαλύψει στό σῶμα, στήν τριτολογία του ἔστω, ἄν ἡ Κυβέρνησις ΣΥΡΙΖΑ ἀποδέχεται συμβιβασμό γιά τό ὄνομα τοῦ γειτονικοῦ κράτους βάσει τῆς προτάσεως Ζάεφ γιά τήν «Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας τοῦ Ἤλιντεν».

Ὁ κ. Μητσοτάκης διερωτήθη μάλιστα ὑπαινικτικά μήπως αὐτό τοῦ ζήτησαν, νά ἀποδεχθεῖ δηλαδή τήν συγκεκριμένη ὀνομασία, ὁ Ἀντιπρόεδρος τῶν ΗΠΑ Μάικ Πένς καί ἡ Καγκελλάριος Μέρκελ κατά τήν διάρκεια τῶν τηλεφωνικῶν ἐπικοινωνιῶν πού εἶχαν προσφάτως μέ τόν Ἕλληνα Πρωθυπουργό. Εἰδικώτερα τόνισε: «Σᾶς ρώτησα εὐθέως ἄν ἀπορρίψατε ἤ ὄχι τήν συγκεκριμένη ὀνομασία καί δέν ἀπαντήσατε. Εἰκάζω ὅτι μπορεῖτε νά πεῖτε στήν τριτολογία “δέν συζητᾶμε ὄνομα Δημοκρατίας τῆς Μακεδονίας τοῦ Ἤλιντεν”. Πεῖτε το! Εἰκάζω ὅτι εἶναι ἀκόμα στό τραπέζι. Φαντάζομαι γι᾽ αὐτό ἐπικοινώνησε μαζί σας ὁ κ. Πένς καί ἡ κ. Μέρκελ». Ἡ ἀντίδρασις τοῦ Πρωθυπουργοῦ ὑπῆρξε μᾶλλον ἀμήχανη. Στήν δευτερολογία του ὁ κ. Τσίπρας ἐπανέλαβε ὅτι ἡ Ἑλλάς δέχεται ὡς βάση συζητήσεως τά τέσσερα ἀπό τά πέντε ὀνόματα πού ἔχει προτείνει ὁ εἰδικός μεσολαβητής Μάθιου Νίμιτς, τό πέμπτο πού ἀπορρίπτεται εἶναι τό «Μακεδονία-Σκόπια». Ἀπέφυγε ὅμως ὅπως ὁ διάβολος τό λιβάνι νά πεῖ τήν λέξη «Ἤλιντεν».

Ὡστόσο ὁ κ. Τσίπρας ὑπερηφανεύθηκε ὅτι μέ τήν τακτική του ἀνάγκασε τούς Σκοπιανούς νά δεχθοῦν συνταγματική ἀναθεώρηση καί ὀνομασία erga omnes, κάτι πού δέν εἶχαν ἐπιτύχει στό παρελθόν οἱ κυβερνήσεις τῆς ΝΔ. Βεβαίως λησμόνησε νά ἀναφέρει ὅτι μέ τήν πρός συζήτησιν ὀνομασία ἡ κυβέρνησις τῶν Σκοπίων προτείνει… «ἀλυτρωτισμό erga omnes». Εἶναι μᾶλλον κάτι πού τοῦ διέφυγε. Ὡστόσο ὁ Πρόεδρος τῆς ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης ἐπέμεινε νά πιέζει τόν Πρωθυπουργό ρωτώντας ἄν ἔχει ἀποδεχθεῖ τήν ὀνομασία Ἤλιντεν.

Στήν τριτολογία του ὁ κ. Τσίπρας ἔλαβε τόν λόγο γιά νά κάνει ἀστειάκια μέ θέμα ἄν ὁ Παναγιώτης Ψωμιάδης ψήφισε στίς ἐσωκομματικές ἐκλογές τοῦ ΠΑΣΟΚ ἤ τῆς ΝΔ, γιά νά ἐκφράσει τήν ἀπορία του σχετικῶς μέ τήν θέση Μητσοτάκη ὅτι «ἡ ΝΔ δέν ἔχει υἱοθετήσει τήν προληπτική γραμμή», ὡστόσο ἀναφορά στό Ἤλιντεν μολονότι προκληθείς δέν ἔκανε. Ἔδωσε ἔτσι τήν ἐντύπωση ὅτι διά τῆς σιωπῆς τό δέχεται καί δέν τό ἀπορρίπτει. Ἡ πραγματικότης εἶναι πώς μετά τόν αἰφνιδιασμό τῆς νυκτερινῆς διαπραγματεύσεως τῆς Σόφιας ἡ Ἑλλάς ἔχει χάσει τό τακτικό διαπραγματευτικό πλεονέκτημα, καθώς οἱ Σκοπιανοί μέ τήν προτεινόμενη ὀνομασία ἐμφανίζονται ἐνώπιον τῆς διεθνοῦς κοινότητος νά δέχονται σύνθετη ὀνομασία, συνταγματική ἀναθεώρηση καί erga omnes, μέ τήν προϋπόθεση βεβαίως ὅτι θά ἐπιλέξουν ἐκεῖνοι τό ὄνομα. Τό τηλεφώνημα τόσο τοῦ Ἀντιπροέδρου τῶν ΗΠΑ Μάικ Πένς ὅσο καί τῆς Γερμανίδος Καγκελλαρίου εἶχε λοιπόν ὡς στόχο νά μεταφέρει πλέον τήν πίεση ἀπό τούς Σκοπιανούς, πού ὑποτίθεται ὅτι ὑπεχώρησαν μέσα ἀπό αὐτό τό στρατήγημα γιά τήν ὀνομασία, στήν Ἑλλάδα!

Τώρα, ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν Νῖκος Κοτζιᾶς, ὁ ὁποῖος συμφώνως πρός πληροφορίες δέν ἔχει ἀπορρίψει τήν ὀνομασία αὐτή καί ἔχει διαβιβάσει πρός τοῦτο τήν ἄποψή του στό Μέγαρο Μαξίμου ὅταν τοῦ ἐτέθη ὑπ’ ὄψιν, καλεῖται νά κάνει τακτικούς χειρισμούς πού ἀνεξαρτήτως ἐκβάσεως τῆς διαπραγματεύσεως πρέπει νά βγάλουν τήν Ἑλλάδα ἀπό τήν γωνία στήν ὁποία ἔχει στριμωχθεῖ. Σημειωτέον ὅτι ἡ Ἐπανάστασις τοῦ Ἤλιντεν συμφωνήθηκε νά ἀποτελέσει μέρος τῆς κοινῆς ἱστορικῆς καί πολιτισμικῆς κληρονομιᾶς Βουλγαρίας – Σκοπίων βάσει τῶν συμφωνιῶν πού ὑπέγραψαν Ζάεφ – Μπορίσωφ. Στήν πραγματικότητα δύο κράτη στά βόρεια σύνορά μας πού φιλοδοξοῦν νά ἀποτελέσουν συμμάχους στό ΝΑΤΟ καί τήν ΕΕ ἔχουν υἱοθετήσει τό ἰδεολόγημα γιά τό ἑνιαῖο μακεδονικό κράτος. Ὅταν λοιπόν ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς ἔλεγε τό 1992 ὅτι δέν πρέπει νά χαρίσουμε τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας, διότι «δέν γνωρίζουμε ποιός συνδυασμός δυνάμεων μπορεῖ νά προκύψει μελλοντικά στήν περιοχή», φαίνεται πώς κάτι ἤξερε. Μέ πατέρα τόν Γεώργιο Καραμανλῆ ὁ ὁποῖος εἶχε συμμετοχή στόν Μακεδονικό Ἀγῶνα καί μέ δεδομένο ὅτι ὁ ἴδιος, μέχρι τά ὀκτώ του καί τήν ἀπελευθέρωση εἶχε βουλγαρική ὑπηκοότητα, γνώριζε καλά τίς μύχιες ἐπιθυμίες τῶν γειτόνων.