Ὁ Ἐρντογάν θέλει νά τήν κάνει λίκνο τοῦ μουσουλμανικοῦ κόσμου καί νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τήν ἑλληνικότητά της
ΟΤΑΝ ὁ Μωάμεθ ἐπί τέλους ἅλωσε τήν Κωνσταντινούπολη, τό πρῶτο πού φρόντισε νά κάνει ἦταν νά ἐξολοθρεύσει καί νά ἐξανδραποδίσει τούς κατοίκους της. Δέν ἤθελε νά μείνει καμμία ἀνάμνησις βυζαντινοῦ μεγαλείου στήν Πόλη, τήν ὁποία κατέστησε ὀθωμανική πρωτεύουσα. Καί σέ ὅλη τήν ἔκταση τῶν ἐδαφῶν πού εἶχε φθάσει νά κατέχει, κάθε τι ἑλληνικό ἔπρεπε νά ἐξαλειφθεῖ. Οἱ κατακτημένοι μέ τούς ὁποίους ἐποίκησε τήν Κωνσταντινούπολη δέν ἦσαν Ἕλληνες ἀλλά Ρωμηοί. Τά μνημεῖα, οἱ ναοί, τά ἀρχιτεκτονήματα, δέν ἦσαν ἑλληνικά ἀλλά ρωμαϊκά. Καί ὅμως σήμερα, πάνω ἀπό 500 χρόνια μετά, παρά τίς γενοκτονίες, τίς ἐθνοκαθάρσεις καί τίς ἐκτοπίσεις, τό ἑλληνικό πνεῦμα ἐξακολουθεῖ νά πλανᾶται στήν βασιλίδα τῶν πόλεων καί στίς ἀκτές τῆς Ἰωνίας. Οἱ ἐπισκέπτες ἔρχονται νά θαυμάσουν δημιουργήματα ἑλληνικά, ἔρχονται νά προσκυνήσουν ναούς χριστιανικούς. Οἱ Τοῦρκοι καί τό Ἰσλάμ τίποτε δέν εἶχαν νά προσθέσουν στήν αἴγλη ἑνός πολιτισμοῦ πού ὑπῆρξε καί πού θά ὑπάρξει στά χώματα αὐτά, τά ὁποῖα σήμερα τά κρατάει δέσμια ἡ βία τῶν βαρβάρων τῆς Ἀσίας.
Αὐτό τό πνεῦμα πού πλανᾶται στήν Κωνσταντινούπολη μέ τήν ἑλληνική ἐπιγραφή Ἁγία Σοφία καί τά ἔξοχα ψηφιδωτά εἶναι ὁ ἐφιάλτης τοῦ Ἐρντογάν. Ὅπως ἐφιάλτης εἶναι καί ἡ λέξις Αἰγαῖο, ἀπό τήν ὁποία προσπαθεῖ νά ἀπαλλαγεῖ, ὀνομάζοντάς το «Βόρεια Μεσόγειος» καί «Ἀνατολία» τίς ὁμώνυμες περιφέρειες. Γι’ αὐτό ἔχει βάλει σκοπό του νά καταφέρει αὐτό πού δέν κατάφεραν οὔτε ὁ Μωάμεθ ὁ Πορθητής οὔτε ὁ Μουσταφᾶ Κεμάλ: νά ἐξαλείψει κάθε τι ἑλληνικό καί κάθε τι χριστιανικό. Ἀρχίζων ἀπό τήν ἐμβληματική ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Σοφίας. Γι’ αὐτό κάλυψε χθές τό κεφάλι του, ὅπως πράττουν οἱ μουσουλμάνοι ἱεροδιδάσκαλοι, καί στάθηκε στό κέντρο τοῦ ναοῦ γιά νά δώσει ὁ ἴδιος τήν ἔναρξη τῆς διαδικασίας τῆς νέας βεβηλώσεως. Δέν ἦταν οὔτε προσευχή, οὔτε θρησκευτική τελετουργία. Ἦταν ἡ ἀρχή μίας νέας φάσεως ἐπιβολῆς τῆς βαρβαρότητος τῶν Τούρκων.
Δέν εἶναι δύσκολο νά μαντεύσει κανείς τί θά ἀκολουθήσει. Ἡ Κωνσταντινούπολις δέν μπορεῖ νά καταστεῖ τό κέντρο τοῦ ἰσλάμ, ὅπως θά ἤθελε ὁ Ἐρντογάν, ὅσο ἐκεῖ κυριαρχεῖ ἡ λάμψις ἑνός Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τήν ὁποία κανένα τζαμί δέν μπορεῖ νά σκιάσει, ἐνῶ κανείς μουεζίνης δέν μπορεῖ νά καλύψει τίς μελωδίες τῶν χριστιανικῶν ὕμνων. Ὁ Πατριάρχης ἔχει τώρα σειρά. Δέν ἔχουμε τήν παραμικρή ἀμφιβολία, ὅτι μετά τήν Ἁγία Σοφία ἡ μανία τοῦ Ἐρντογάν θά στραφεῖ στήν ταπεινή συνοικία τοῦ Φαναρίου, ἐκεῖ ὅπου τά καντήλια ἐξακολουθοῦν νά καῖνε ἐκεῖνο τό ἀνέσπερο φῶς, τοῦ ὁποίου ὁ ἴδιος παραμένει ἀνάξιος. Ἀλλεπάλληλες οἱ προσπάθειες τῶν διοικητικῶν ἀρχῶν τῆς Τουρκίας νά ὑποβαθμίσουν τό κῦρος τοῦ Πατριάρχου καί νά ὑπονομεύσουν τήν παρουσία του. Ὠκεανοί χολῆς ἐκχέονται κάθε φορά πού διεθνεῖς παράγοντες –Ἀμερικανῶν Προέδρων περιλαμβανομένων– ἀναγνωρίζουν τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη ὡς παγκόσμιο θρησκευτικό ἡγέτη. Γιά αὐτό θέλουν νά τόν ἐκτοπίσουν.
Κάποιες χιλιάδες ἀνάξιοι μουσουλμάνοι συνέρρεαν ἀπό χθές τό πρωί μέσα καί γύρω ἀπό τήν Μεγάλη Ἐκκλησία. Ἕνας ὄχλος ἀνίκανος νά προσευχηθεῖ, πού μόνον χάος ἔφερε στόν χῶρο τοῦ μνημείου. Ἀστεῖο νά ὁμιλοῦμε γιά μέτρα τάξεως καί γιά πρόληψη τῆς πανδημίας. Τό τελευταῖο πού θά ἐνδιέφερε τούς Τούρκους. Τό τελευταῖο πού θά ἐνδιέφερε τόν Ἐρντογάν. Ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος πού θέλει νά γίνει καί ἰμάμης καί σουλτάνος θέλει τήν πρωτεύουσα στήν Κωνσταντινούπολη. Ἐκεῖ ἔκτισε τό πολυτελές ἀνάκτορό του, ἀπό ἐκεῖ κυβερνᾶ τήν χώρα, ἀφήνοντας κάποιους ὑπουργούς του νά λειτουργοῦν διεκπαιρεωτικά ἀπό τήν Ἄγκυρα. Δέν θέλει νά προσδώσει εὐρωπαϊκή ἐπίφαση στήν διακυβέρνησή του. Τό ἀντίθετο μάλιστα. Θέλει νά ἐκτουρκίσει καί νά ἰσλαμοποιήσει τήν μικρή εὐρωπαϊκή ἔκταση πού συνεχίζει νά ἀνήκει στήν χώρα του. Θέλει, τέλος, νά τῆς ἀφαιρέσει τόν κοσμικό χαρακτῆρα γιά νά ἐκδικηθεῖ τίς ἐλίτ, πού μέ ἡγέτη τόν Ἰμάμογλου τόν νίκησαν.