Σέ φάση κρίσεως τό κομματικό σύστημα! Οἱ διασπάσεις ἀνατρέπουν τήν λαϊκή ἐτυμηγορία

Οἱ ἀνεξαρτητοποιήσεις βουλευτῶν τῆς Ἀριστερᾶς μετατρέπουν τό τρίτο σέ ψήφους κόμμα δεύτερο σέ ἕδρες καί τοῦ δίδουν τόν ρόλο τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως – Δέν πρόκειται γιά τόν ΣΥΡΙΖΑ ἤ γιά τό ΠΑΣΟΚ, ἀλλά γιά τήν ἀλλοίωση τῆς βουλήσεως τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος – Πλήν ΚΚΕ, Νίκης, διαρροές σέ ὅλα τά κόμματα

Η ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ παρουσιάζει πλέον μίαν εἰκόνα πρωτοφανοῦς ἀνατροπῆς. Πλέον, τό τρίτο κόμμα σέ ψήφους κατέστη δεύτερο σέ ἕδρες καί ἀνεδείχθη σέ ἀξιωματική Ἀντιπολίτευση. Ἡ σύνθεσις τῆς Βουλῆς δέν ἀνταποκρίνεται στό ἀποτέλεσμα τῶν τελευταίων ἐκλογῶν. Καί τοῦτο συνιστᾶ πολιτική ἀνωμαλία, ἄν καί, ὅπως ἐπεσήμανε ὁ Πρόεδρος τοῦ Σώματος κ. Κώστας Τασούλας, τοῦτο «δέν εἶναι ἀντικανονικό.» Εἶναι ὅμως μία κανονικότης, μᾶλλον παρακμιακή, πού ἀναδεικνύει εὐτελισμό θεσμῶν. Ἄλλως τε ὁ ἴδιος ὁ κ. Τασούλας δέν ἀπέκλεισε τό ἐνδεχόμενο νά εἰσέρχεται ἡ χώρα σέ κρίση τοῦ κομματικοῦ συστήματος. Ἐκεῖ ὁδήγησαν οἱ διασπάσεις κομμάτων καί οἱ ἀνεξαρτητοποιήσεις βουλευτῶν…

Ὁ Πρόεδρος τῆς Βουλῆς μετά τίς ἀνακατατάξεις ἐξ αἰτίας τῶν τελευταίων ἀνεξαρτητοποιήσεων τῶν βουλευτῶν τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, Τζάκρη καί Πούλου, ἐδήλωσε: «Ὅλο αὐτό δέν εἶναι ἀντικανονικό πού γίνεται. Προβλέπεται. Ἁπλῶς δέν εἶχε ποτέ ὑλοποιηθεῖ, οὔτε μεταπολεμικ οὔτε μετά τήν μεταπολίτευση. Εἶναι στενόχωρο… Εἶναι ἡ πρώτη φορά πού δέν ἰσχύει ἡ ψῆφος τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος». Σέ ἐρώτηση δέ, ἐάν πιστεύει ὅτι αὐτό ἀποτελεῖ μεμονωμένο γεγονός ἤ εἰσερχόμεθα σέ μιά φάση κρίσεως τοῦ κομματικοῦ συστήματος, ὁ κ. Τασούλας ἀπήντησε, «καί τά δύο».

Ἡ οὐσία τοῦ ζητήματος δέν ἔχει νά κάνει ἁπλῶς μέ τά δύο κόμματα πού ἀμέσως ἐμπλέκονται. Εἶναι ζήτημα ποιότητος τῆς δημοκρατίας, εἶναι ζήτημα ἀλλοιώσεως τῆς βουλήσεως τῶν ἐκλογέων.

Ὅπως καί νά ἔχει, ἀπό χθές ἡ Βουλή ἀριθμεῖ 21 ἀνεξαρτήτους βουλευτές. Τόν μεγαλύτερο ἀριθμό βουλευτῶν πού δέν εἶναι ἐντεταγμένοι στίς κοινοβουλευτικές ὁμάδες κομμάτων, ὁλοκλήρου τῆς μεταπολιτευτικῆς περιόδου. Ὅλοι ὅμως αὐτοί οἱ βουλευτές εἶχαν ἐκλεγεῖ μέ τούς συνδυασμούς κομμάτων. Ἀπό τά ὁποῖα ἐν συνεχείᾳ ἀνεξαρτητοποιήθηκαν. Σέ μία περίπτωση μάλιστα, τῆς Νέας Ἀριστερᾶς, συνεκρότησαν ἄλλο κόμμα, ἐνῷ δέν ἀποκλείεται νά δοῦμε καί πάλι τέτοιο φαινόμενο πρίν ἀπό τήν λήξη τῆς τετραετίας. Δέν εἶναι ἡ πρώτη φορά πού συμβαίνει αὐτό. Ποτέ ὅμως στά τελευταῖα 50 χρόνια δέν ἔχει γίνει σέ τόσο μεγάλη κλίμακα. Ἄν αὐτό δέν εἶναι ἐκφυλισμός τοῦ κοινοβουλευτικοῦ βίου, δέν ξέρουμε πῶς θά ἔπρεπε νά τό χαρακτηρίσουμε…

Νά τό ἐξειδικεύσουμε: Ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἐξέλεξε 47 βουλευτές καί σήμερα ἡ κοινοβουλευτική ὁμάς του ἀριθμεῖ μόλις 29. Τό ΠΑΣΟΚ, τό ὁποῖο ἀπό χθές εἶναι ἡ ἀξιωματική Ἀντιπολίτευσις, ἐξέλεξε 32 βουλευτές καί τώρα ἔχει 31. Ἡ Νέα Δημοκρατία ἐξέλεξε 158 βουλευτές καί σήμερα ἔχει 155. Οἱ Σπαρτιᾶτες ἐξέλεξαν 12 καί τώρα ἔχουν 5.

Ἡ Πλεύση Ἐλευθερίας ἐξέλεξε 8 καί τώρα ἔχει 6, ἐνῷ ἡ Ἑλληνική Λύση ἀπό τούς 12 πού ἐξέλεξε σήμερα ἔχει 11. Σταθερά τήν δύναμή τους διατηροῦν τό ΚΚΕ μέ 21 βουλευτές καί ἡ Νίκη μέ 10. Δηλαδή 32 συνολικῶς βουλευτές ἀπεμακρύνθησαν ἀπό τά κόμματα ὑπό τήν σημαία τῶν ὁποίων ἐξελέγησαν. Καί τοῦτο συνέβη ἐνῷ ἡ Βουλή διανύει μόλις τό δεύτερο ἔτος της.

Ἐκ τῶν ἀνεξαρτητοποιηθέντων τοῦ ΣΥΡΙΖΑ οἱ 11 συνεκρότησαν τήν Νέα Ἀριστερά. Οἱ 21 πού παραμένουν ἀνεξάρτητοι εἶναι:

Ἀπό τόν ΣΥΡΙΖΑ οἱ Αὐλωνίτης Ἀλέξανδρος-Χρῆστος, Κερκύρας, Λινοῦ Ἀθηνᾶ, Β1 Βορείου Τομέως Ἀθηνῶν, Μάλαμα Κυριακή, Χαλκιδικῆς, Παππᾶς Πέτρος, Κιλκίς, Πούλου Γιῶτα, Βοιωτίας, Τζάκρη Θεοδώρα, Πέλλης καί Χρηστίδου Ραλλία, Β3 Νοτίου Τομέως Ἀθηνῶν.

Ἀπό τήν Νέα Δημοκρατία οἱ Αὐγενάκης Ἐλευθέριος, Ἡρακλείου, Σαλμᾶς Μάριος, Αἰτωλοακαρνανίας καί Σαμαρᾶς Ἀντώνιος, Μεσσηνίας.

Ἀπό τό ΠΑΣΟΚ ὁ μουσουλμᾶνος Μπαράν Μπουρχάν, Ξάνθης.

Ἀπό Ἑλληνική Λύση ὁ Σαράκης Παῦλος, Ἐπικρατείας.

Ἀπό Πλεύση Ἐλευθερίας ἡ Παπαϊωάννου Ἀρετή, Β΄ Θεσσαλονίκης καί ὁ Χουρδάκης Μιχαήλ, Α΄ Θεσσαλονίκης.

Ἀπό Κ.Ο. Σπαρτιᾶτες οἱ Ἀσπιώτης Γεώργιος, Ἀχαΐας, Βαλτογιάννης Διονύσιος, Αἰτωλοακαρνανίας, Γαυγιωτάκης Μιχαήλ, Ἡρακλείου, Δημητροκάλλης Ἰωάννης, Α΄ Ἀνατολικῆς Ἀττικῆς, Κατσιβαρδᾶς Χαράλαμπος, Β1 Βορείου Τομέως Ἀθηνῶν, Μανοῦσος Γεώργιος, Β2 Δυτικοῦ Τομέως Ἀθηνῶν καί Φλῶρος Κωνσταντῖνος, Λαρίσης.

Τί σημαίνουν ὅμως στήν πράξη οἱ ἀλλαγές αὐτές; Κατ’ ἀρχήν ὁ Νῖκος Ἀνδρουλάκης «μετακομίζει» στό γραφεῖο 69 τοῦ ἰσογείου τῆς Βουλῆς. Ἐκεῖ ὅπου κάποτε ἦταν ἐγκατεστημένος ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης πρίν ἐκλεγεῖ Πρωθυπουργός, ὁπότε τό παρέδωσε στόν Ἀλέξη Τσίπρα, πού καί αὐτός μέ τήν σειρά του τό παρεχώρησε στόν Στέφανο Κασσελάκη.

Ὁ Πρόεδρος τοῦ ΠΑΣΟΚ θά ὁμιλεῖ πλέον δεύτερος μετά τόν Πρωθυπουργό στίς κοινοβουλευτικές συζητήσεις. Ἐπίσης ὁ δεύτερος ἀντιπρόεδρος τῆς Διαρκοῦς Ἐπιτροπῆς Θεσμῶν καί Διαφανείας περνᾶ ἀπό τόν ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στό ΠΑΣΟΚ. Καθώς δέ τό πρόσωπο αὐτό μετέχει καί στήν Διάσκεψη τῶν Προέδρων, ὁ ΣΥΡΙΖΑ χάνει μία ἀπό τίς τρεῖς συμμετοχές του στό ὄργανο, καί τήν «κερδίζει» τό ΠΑΣΟΚ. Τό ἴδιο θά συμβεῖ καί σέ ἄλλες κοινοβουλευτικές ἐπιτροπές ὅπου θέσεις ἀντιπροέδρων θά περάσουν ἀπό τόν ΣΥΡΙΖΑ στό ΠΑΣΟΚ. Τέλος, θά αὐξηθεῖ ὁ ἀριθμός τῶν μετακλητῶν ὑπαλλήλων πού θά μπορεῖ νά προσλάβει τό ΠΑΣΟΚ, εἰς βάρος πάντα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ.