Διαφορές καί ὁμοιότητες μεταξύ 1993 καί 2018
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ τοῦ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ἐστηρίζετο τό 1993 ἀπό 152 βουλευτές. 150 σύν τόν ἀείμνηστο Θόδωρο Κατσίκη τῆς ΔΗ.ΑΝΑ σύν τόν Ἀλέκο Δεσύλλα, ὁ ὁποῖος κέρδισε τήν ἕδρα τῆς Κέρκυρας στό ἐκλογοδικεῖο. Ἡ Κυβέρνησις τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα τό 2018 στηρίζεται ἐπίσης ἀπό 152 βουλευτές στούς ὁποίους περιλαμβάνεται συμπτωματικῶς –παιγνίδια τῆς ἱστορίας– ὁ υἱός τοῦ Θόδωρου Κατσίκη, Κώστας Κατσίκης ὡς βουλευτής τῶν ΑΝΕΛ.
Ἡ κυβέρνησις τοῦ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη «ἔπεσε» οὐσιαστικῶς γιά τόν ΟΤΕ. Τά μεγάλα συμφέροντα ἀντιτίθεντο στήν ἰδιωτικοποίηση τοῦ Ὀργανισμοῦ Τηλεπικοινωνιῶν καί στήν πώλησή του σέ ἰαπωνικό ὅμιλο. Ὅμως οἱ δηλώσεις τῶν βουλευτῶν, πού ἀπέσυραν τήν ἐμπιστοσύνη τους πρός τήν κυβέρνηση τῆς ΝΔ καί προσχώρησαν στήν «Πολιτική Ἄνοιξη» τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ, ἑστίασαν στήν ρεάλ πολιτίκ τῆς παρατάξεως στό Μακεδονικό καί στήν αὐξημένη πιθανότητα συμβιβασμοῦ μέ τήν Σκοπιανή κυβέρνηση.
Ἡ Κυβέρνησις τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα σήμερα εὑρίσκεται σέ ἀνοικτή σύγκρουση μέ ἐπιχειρηματικά συμφέροντα μέ τά ὁποῖα ἦλθε σέ συνδιαλλαγή στό παρελθόν. Οἱ βουλευτές πού ἀνεξαρτητοποιοῦνται ἐγκαταλείποντας τίς τάξεις τῆς πλειοψηφίας ἐπίσης ὑποστηρίζουν ὅτι αἴρουν τήν ἐμπιστοσύνη τους πρός τήν Κυβέρνηση ἐξ αἰτίας τῆς ἀδυναμίας τους νά ὑποστηρίξουν τήν συμφωνία ντροπῆς τῶν Πρεσπῶν γιά τό Μακεδονικό.
Ὑπάρχουν λοιπόν ὁμοιότητες μεταξύ τῶν δύο κυβερνήσεων, τοῦ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη πού «ἔπεσε» ἀλλά δέν ὑπέγραψε συμφωνία μέ τά Σκόπια καί τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα πού κινδυνεύει μέ πτώση ἐπειδή ὑπέγραψε συμφωνία μέ τά Σκόπια; Τυπικῶς, ναί. Καί οἱ δύο κυβερνήσεις εἶχαν ἀπέναντί τους τόν λαό γιά τούς χειρισμούς στήν ὑπόθεση τῶν Σκοπίων.
Ὁ Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης ὀλιγότερο, ἔχασε τίς ἐκλογές, ἀλλά ἔλαβε 40%. Γιά τόν Ἀλέξη Τσίπρα τά πράγματα εἶναι ἀπείρως δυσκολώτερα, διότι ἡ μεγάλη πλειονότης τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ προσεύχεται γιά τήν πτώση τῆς Κυβερνήσεώς του μετά τήν παραχώρηση τοῦ ὀνόματος «Μακεδονία» χωρίς νά ὑπεισέρχεται σέ λεπτομέρειες γιά τό ποιοί θά τήν ρίξουν καί γιά ποιές αἰτίες.
Ἀλλά καί οἱ βουλευτές πού ἔχουν ἀποσκιρτήσει ἕως τώρα, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐάν ἀπειλήθηκαν ἤ ἐξαγοράσθηκαν, ὅπως ἰσχυρίζεται ἡ Κυβέρνησις, διαθέτουν ἰσχυρότατο λαϊκό ἔρεισμα γιά νά προβοῦν σέ αὐτές τίς πράξεις. Ἔχουν ἠθική κάλυψη. Βεβαίως τό συμφέρον καί οἱ δικαιολογημένες εὐαισθησίες τῶν πολιτῶν γιά τήν ἐκχώρηση τοῦ ὅρου Μακεδονία δέν τέμνονται μέ ἀλλότρια συμφέροντα καί προτεραιότητες ὁμίλων, ὡστόσο ἡ Κυβέρνησις ὑποτιμᾶ τό ἑξῆς: τό βαρύ κλῖμα πού δημιούργησε μέ τήν πολιτική της στό Σκοπιανό προεκάλεσε τόση ἀγανάκτηση στούς πολῖτες, ὥστε σκεπάζει κάθε ἐπιδίωξη τρίτου. Δέν τήν κάνει ἀντιληπτή. Καί πάντως τήν «καμουφλάρει».
Παρά ταῦτα, γιά νά ἀπαντήσει κανείς ἄν ὑφίστανται καί ἄλλες ὁμοιότητες μεταξύ 1993 καί 2018, πρέπει νά ἀπαντήσει μέ πληρότητα σέ δύο ἀκόμη ἐρωτήματα: Ποιά ἡ στάσις τοῦ ξένου παράγοντος ἔναντι τῆς ἐκλεγμένης Κυβερνήσεως τῆς χώρας, τότε καί τώρα; Τῆς τραβᾶ τό χαλί; Εἶναι τά συμφέροντα ἑνωμένα καί συνασπισμένα πρός τήν ὑλοποίηση σχεδίου πτώσεως τῆς Κυβερνήσεως Τσίπρα ὅπως τότε κατά τοῦ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη; Γιά τό δεύτερο, γνωρίζουμε ὅτι ἡ Κυβέρνησις Τσίπρα ἔχει ἀπέναντί της τμῆμα τοῦ νέου μπλόκ τῆς διαπλοκῆς γιά λόγους γνωστούς στούς παροικοῦντες τήν Ἱερουσαλήμ. Τά συμφέροντα εἶναι διασπασμένα γιά λόγους τοπικούς ἀλλά καί γεωπολιτικούς.
Ἡ κυβέρνησις Μητσοτάκη ἀντιθέτως μολονότι διεφάνη πώς «ἔπεσε» μέ πρωτοβουλία τοῦ ἑνός, στήν οὐσία ἔπεσε μέ πρωτοβουλία συνασπισμοῦ ὁλόκληρου στόν ὁποῖο μετεῖχαν ὅλοι σχεδόν οἱ ἐκδότες. Ὁ Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης ἔχει διηγηθεῖ ποιοί ἐκρύβοντο πίσω ἀπό τήν πτώση του –κάποτε τό Ἵδρυμα πού φέρει τό ὄνομά του, μετά ἀπό χρόνια, θά δώσει στήν δημοσιότητα τήν μαρτυρία του. Ἡ κυβέρνησις Μητσοτάκη ἔπεσε, τέλος, διότι ἀπέσυρε τήν στήριξή του πρός αὐτήν ὁ ξένος παράγων λόγω τῆς πατριωτικῆς πολιτικῆς τοῦ πρώην Πρωθυπουργοῦ στό Γιουγκοσλαβικό.
Ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ Γουῶρρεν Κρίστοφερ προέβλεψε τήν πτώση τῆς κυβερνήσεως καί τήν διεξαγωγή ἐκλογῶν μέ δημόσιες δηλώσεις του στήν Βουλιαγμένη τόν Ἰούνιο τοῦ 1993, ἀπαντώντας σέ ἐρώτηση τῆς Μάρας Ζαχαρέα.
Ἡ Κυβέρνησις ΣΥΡΙΖΑ δέν εὑρίσκεται ἀκόμη σέ αὐτό τό σημεῖο, τῆς ἀπώλειας τῆς ἐμπιστοσύνης τῶν συμμάχων. Γράφουμε «ἀκόμη ὄχι», διότι ἡ νεώτερη Ἱστορία μᾶς δείχνει ὅτι κυβερνήσεις ἀφήνονται νά πέσουν ἀπό τόν ξένο παράγοντα μόλις ὁλοκληρώσουν τήν «βρώμικη» δουλειά στά ἐθνικά θέματα ἤ στόν ρόλο τοῦ πυροκροτητοῦ κατά τοῦ εὐρώ.
Ὁ ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μερικούς μῆνες ἀκόμη… Ἀλλά ἡ τύχη του εἶναι βεβαία. Ἔχει τεθεῖ σέ ἐφαρμογή τό …manual.