Ὁ Πρόεδρος πού πρῶτα συμμάχησε καιροσκοπικῶς μέ τόν κομμουνιστή Μελανσόν, στόν δεύτερο γῦρο τῶν βουλευτικῶν ἐκλογῶν γιά νά ἀποτρέψει τήν νίκη τῆς Λέ Πέν καί ἔπειτα τόν «ἐξαπάτησε» μέ τόν διορισμό Μπαρνιέ, τώρα διαμαρτύρεται πού Ἀριστερά καί Δεξιά ἑνώθηκαν καί ἔρριξαν τήν κυβέρνηση
ΟΙ ΚΕΝΤΡΩΕΣ πολιτικές δυνάμεις χαρακτηρίζονται ἀπό καιροσκοπισμό. Στρατηγικά τοποθετημένες μποροῦν νά συνεργασθοῦν μέ ὅλους καί ἐκμεταλλευόμενες τίς ἀδυναμίες τῶν ἀναλογικῶν ἐκλογικῶν συστημάτων προσκολλῶνται ἐκεῖ ὅπου θεωροῦν ὅτι ἐξυπηρετοῦνται τά συμφέροντά τους (τά δικά τους, ὄχι τῶν χωρῶν τους), προκειμένου νά ἐπιβάλλουν τήν βούληση καί τήν πολιτική τους. Ὁ Πρόεδρος Μακρόν ὅμως τούς ἔχει ξεπεράσει ὅλους. Ἔφθασε στά ἄκρα. Προκήρυξε βουλευτικές ἐκλογές, μετά τήν ἧττα πού ὑπέστησαν τά συστημικά κόμματα τῆς Γαλλίας στίς εὐρωεκλογές καί προκειμένου νά ἀναστρέψει τήν συντριβή πού ὑπέστη τό κόμμα του κατά τόν πρῶτο γῦρο, συμμάχησε μέ τήν Ἀριστερά.
Ἔτσι τό πρῶτο σέ ψήφους κόμμα τοῦ Ἐθνικοῦ Συναγερμοῦ κατετάγη τρίτο σέ ἕδρες στήν γαλλική Ἐθνοσυνέλευση. Ὁ πολιτικός καιροσκοπισμός τοῦ Προέδρου Μακρόν ἔφερε ἀποτελέσματα. Τώρα ὅμως ἦταν ὥρα γιά πολιτικό κυνισμό. Ἦταν ἡ ὥρα νά «ξεχάσει» τήν παράταξη τήν ὁποία ἐχρησιμοποίησε σάν «δεκανίκι», προκειμένου νά ἐπιβάλλει τήν δική του κυβέρνηση ὑπό τόν ἀξιοπρεπῆ κατά τά λοιπά Μισέλ Μπαρνιέ. Δέν ἀποκλείεται ὅταν ἀνεκοίνωνε τήν ἐπιλογή του νά διερωτᾶτο μέ αὐταρέσκεια: «Καί τί θά κάνουν; Θά συνεργασθοῦν μέ τήν Λέ Πέν;».
Καί ὅμως αὐτό ἔκαναν. Διότι οἱ πολιτικοί σχεδιασμοί δέν ἀποβαίνουν πάντα ὅπως ἀναμένεται. Ὁ Μακρόν ἔπρεπε νά τό γνωρίζει αὐτό. Ἤδη εἶχε στό ἐνεργητικό μίαν ἀποτυχία ἐκτιμήσεως. Μετά τήν ἐπικράτηση τῶν δεξιῶν δυνάμεων στίς εὐρωεκλογές, πίστεψε ὅτι μέ τά ἐκβιαστικά διλήμματα θά ἐξωθοῦσε τούς Γάλλους νά τόν στηρίξουν σέ ἐθνικές ἐκλογές. Ἔτσι τώρα ἔχει ὁδηγήσει τήν χώρα του, ἀλλά καί τήν Εὐρωζώνη κατ’ ἀκολουθίαν, σέ ἀδιέξοδο. Σέ μιά περιπέτεια μέ πολύ ἀβεβαία κατάληξη.
Τελικῶς, εἰς πεῖσμα τῶν σχεδιασμῶν τοῦ «κεντρώου» Προέδρου Μακρόν, ἡ Δεξιά καί ἡ Ἀριστερά συμμάχησαν. Μπορεῖ νά μήν συμφωνοῦν ὡς πρός τό τί θέλουν.
Συνεφώνησαν ὅμως ὡς πρός τό τί δέν θέλουν. Συνεφώνησαν ὅτι δέν θέλουν τήν κυβέρνηση Μπαρνιέ. Συνεφώνησαν ὅτι δέν θέλουν τόν προϋπολογισμό λιτότητος πού ἐπιμένει ὁ Μακρόν νά ἐπιβάλλει παρακάμπτοντας τήν γαλλική Ἐθνοσυνέλευση. Καί, τέλος, ἀναμένεται νά συμφωνήσουν σέ αὐτό πού ἀπό τήν πρώτη στιγμή ἐτόνιζε ἡ Μαρίν Λέ Πέν, ὅτι οὔτε τόν Μακρόν θέλουν στήν προεδρία. Ἀφοῦ λοιπόν ὁ Μισέλ Μπαρνιέ ἀπεδείχθη ὁ πλέον βραχύβιος Πρωθυπουργός τῆς μεταπολεμικῆς Γαλλίας, ὁ Ἐμμανυέλ Μακρόν, μπορεῖ νά εἶναι ὁ πρῶτος Γάλλος Πρόεδρος πού δέν θά ὁλοκληρώσει τήν θητεία του.
Ἡ χώρα μπαίνει σέ μακρά περίοδο περιδινήσεως. Τό Σύνταγμα ἀπαγορεύει ἄλλες ἐκλογές πρίν παρέλθει διετία. Ἔτσι τώρα ἡ Γαλλία ἄγεται χωρίς κυβέρνηση καί μέ ἕναν Πρόεδρο ἀπαξιωμένο καί ταπεινωμένο. Δεδομένων τῶν μεγεθῶν τῆς Γαλλίας, ἡ κατάστασις αὐτή ἀπό μόνη της θά ἦταν ἀρκετή γιά νά κλυδωνισθεῖ ὁλόκληρο τό οἰκοδόμημα τῆς Εὐρωζώνης.
Πόσῳ μᾶλλον πού τήν ἴδια στιγμή ἡ ἑτέρα μεγάλη εὐρωπαϊκή χώρα, ἡ Γερμανία, διανύει περίοδο πολιτικῆς ἀσταθείας, μέ τίς πρόωρες ἐκλογές της νά ἔχουν προγραμματισθεῖ γιά τόν Φεβρουάριο. Ἀλλά ἐνῷ στήν Γερμανία τά πράγματα ἀναμένεται νά ἰσορροπήσουν μετά τήν ἀναμενομένη νίκη τῶν Χριστιανοδημοκρατῶν, στήν Γαλλία ἡ περιπέτεια θά συνεχίζεται ὅσο θά ὑπάρχουν δυνάμεις πού θέλουν νά κρατήσουν τήν πλειοψηφοῦσα Δεξιά ἐκτός ἐξουσίας, εἰς πεῖσμα τῆς βουλήσεως τῶν Γάλλων ψηφοφόρων.