Πῶς ὑπεδαύλισε τό τουρκικό σχέδιο ἐξοντώσεως τῆς ἑλληνικῆς μειονότητος στήν Κωνσταντινούπολη – Τότε «ἔπεσε» πραγματικά ἡ Πόλις
«Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ “Ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης” μέ τήν ἔννοια τῆς ἀνεπανόρθωτης πολιτιστικῆς της καταστροφῆς καί τήν ὑποκατάστασή της ἀπό μιά ἄλλη Πόλη, τήν ἄξενη “Έϊνσταμπούλ”, χρονολογεῖται ὄχι στίς 29 Μαΐου 1453 ἀλλά στίς 6/7 Σεπτεμβρίου 1955. Ἀκριβῶς ἡ νοθεία τῆς ἀξιολογικῆς κλίμακας, ἡ βίαιη καί χυδαία μετατροπή της, ἡ ἀνατροπή τῆς παραδεκτῆς πολιτιστικῆς συνύφανσης, συγκροτεῖ τήν κορύφωση τοῦ ὀλέθριου φαινομένου πού παράγουν τά γεγονότα τῆς 6/7 Σεπτεμβρίου 1955.»
Αὐτά γράφει ὁ καθηγητής καί πολιτικός Νεοκλῆς Σαρρῆς προλογίζοντας τό βιβλίο τοῦ Δημήτρη Καλούμενου Ἡ Σταύρωσις τοῦ Χριστιανισμοῦ, πού εἶναι μία ἐκτεταμένη φωτογραφική ἔκθεση 400 καί πλέον φωτογραφιῶν, τῶν βανδαλισμῶν, τῆς κρατικῆς/τουρκικῆς τρομοκρατίας στήν Πόλη, τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1955. Τά γεγονότα ἦσαν προμελετημένα. Καί ἐντάσσονταν στήν πρώιμη φάση τῶν οἱονεί «διαπραγματεύσεων» γιά τήν «ἐπίλυση» τοῦ Κυπριακοῦ. Οἱ Ἄγγλοι σέ ἀγαστή συνεργασία μέ τούς Τούρκους εἶχαν παγιδεύσει τούς Ἕλληνες ἀφελεῖς (;) διαπραγματευτές σέ μία τριμερῆ διάσκεψη τοῦ Λονδίνου. Ἑκόντες-ἄκοντες οἱ Ἕλληνες μέ ὑπουργό τῶν Ἐξωτερικῶν τόν ἀντιπρόεδρο τῆς κυβερνήσεως τοῦ Συναγερμοῦ (Ἀλ. Παπάγο), τόν Στέφανο Στεφανόπουλο καί μέ τίς ἀφόρητες πιέσεις τῶν Ἄγγλων, δέχθηκαν τήν παρουσία καί τῶν Τούρκων στή διάσκεψη. Τότε ὁ πρωθυπουργός Στρατάρχης Ἀλέξανδρος Παπάγος ἦταν βαρειά ἄρρωστος, καί οἱ Τοῦρκοι τό ἤξεραν. Καί ἔδρασαν σέ κενό ἐξουσίας ἀπό πλευρᾶς Ἑλλάδος. Στίς 4 Ὀκτωβρίου 1955 δηλαδή, ὕστερα ἀπό 27 ἡμέρες ὁ Παπάγος πέθανε!
Πικρές εἶναι οἱ ἐμπειρίες τῆς Ρωμιοσύνης ἀπό τά 400 χρόνια τῆς μαύρης σκλαβιᾶς, ἀπό τήν ἀπάνθρωπη γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου (Μάιο 1919), ἀπό τή θύελλα τῆς Μικρασίας καί τή σφαγή τῶν ἀμάχων Ἑλλήνων στή Σμύρνη τοῦ 1922, ἀπό τόν βάρβαρο ἐξανδραποδισμό τῆς ὁμογένειας στήν Κωνσταντινούπολη καί στή Σμύρνη τοῦ 1955 καί ἀπό τήν ἐξαπόλυση τῶν ὀρδῶν τοῦ Ἀττίλα ἐνάντια στήν ἄοπλη Δημοκρατία τῆς Κύπρου τό 1974. Ἡ βάρβαρη κατοχή τῆς Κύπρου καί ἡ ὕπουλη ἐπιμονή τους στό «ζήτημα τοῦ Αἰγαίου», σέ συνδυασμό καί μέ τό θέμα τῆς μειονότητας τῶν μουσουλμάνων τῆς Δυτικῆς Θράκης πού καλλιεργοῦν ἐδῶ κι ἑξήντα χρόνια, εἶναι ἐνέργειες πού θεμελιώνουν τή στρατηγική τῶν δόλιων σχεδίων τους σέ βάρος τῆς χώρας μας. Μ’ αὐτά τά δεδομένα, ἡ πολιτική τῶν Τούρκων τελεῖ πάντοτε σέ μία ἐγκληματική συνέπεια.
Πρωταρχικό ρόλο στό ἀνόσιο ἐκεῖνο ἔργο τῶν «Σεπτεμβριανῶν», δηλαδή, στήν ἐπιχείρηση «τρόμου», ἔπαιξε ἡ «Χουριέτ» (Ἐλευθερία) ὑπηρετοῦσα προβοκατόρικα τίς ἀγγλικές μυστικές ὑπηρεσίες στήν Κωνσταντινούπολη, προωθώντας φτηνά, ψεύτικα καί ἀνούσια δημοσιεύματα, καί διαστρεβλωμένες εἰδήσεις, ἀποσκοπώντας στήν ἀναμόχλευση καί τήν ὑποδαύλιση τοῦ τουρκικοῦ μίσους ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων τῆς ὁμογένειας. Παράλληλα μέ τόν Τύπο, τήν ἀνθελληνική προπαγάνδα καλλιέργησαν καί δύο μεγάλες ἐθνικιστικές ὀργανώσεις στήν Τουρκία: «Ἡ Κύπρος εἶναι τουρκική» καί ἡ «Ἐθνική Ὁμοσπονδία Τούρκων Φοιτητῶν».
Μέσα σέ μία τεταμένη ἀτμόσφαιρα οἱ ἐργασίες στή διάσκεψη τοῦ Λονδίνου, στό Λάνκαστερ Χάουζ, συνεχίζονταν μετ’ ἐμποδίων, μέ τόν ὑπουργό Ἐξωτερικῶν τῆς Τουρκίας Ζορλού νά κατηγορεῖ τόν Στέφ. Στεφανόπουλο ὡς ὑπαίτιο τῆς ἀποτυχίας τῶν συνομιλιῶν. Ἕνα παιχνίδι «blame game» πρώιμα παιζόμενο. Γιατί ἡ Ἑλλάς ὑποστήριζε τόσο ἀδιάλλακτα τήν αὐτοδιάθεση τοῦ κυπριακοῦ λαοῦ. Ὁ Φ.Ρ.Ζορλού στίς 5 Σεπτεμβρίου 1955 ἔδωσε δεξίωση στήν τουρκική πρεσβεία τοῦ Λονδίνου, ὅπου ἐνώπιον τῶν Ἄγγλων πολιτικῶν, τῶν ξένων διπλωματῶν καί δημοσιογράφων, δήλωσε μέ αὐθάδεια: «Ἡ Ἑλλάς ἐπιδιώκει σήμερα τήν ἀνατροπή τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάνης, μέ τό πρόσχημα δῆθεν τῆς αὐτοδιάθεσης τῆς Κύπρου. Καί ἐργάζεται μυστικά γιά τήν ἀνατροπή τῆς ἰσορροπίας στήν Ἀνατολική Μεσόγειο, φυσικά δίνοντας ἔτσι τό δικαίωμα στήν Τουρκία νά ἀνακινήσει τίς διεκδικήσεις της γιά τή Δυτική Θράκη». Καί ὕστερα ἀποχώρησε ἀπό τήν αἴθουσα γιά λίγο, καί γιά νά στείλει τό τηλεγράφημα γιά τήν τοποθέτηση τῆς βόμβας στή Θεσσαλονίκη στό Προξενεῖο, δίπλα στό «σπίτι τοῦ Κεμάλ Ἀτατούρκ», πού ἦταν τό σῆμα γιά τήν ἐφαρμογή τοῦ σχεδίου γιά τούς βανδαλισμούς στήν Κωνσταντινούπολη καί τή Σμύρνη.
Ἡ δεξίωση αὐτή, μέ τήν κατακλύζουσα ὑποκρισία καί δολιότητα τῶν Τούρκων, μᾶς παραπέμπει στό ἱστορικῶς ἀνάλογο τῆς δεξίωσης πού ἔδωσε στήν Ἀθήνα ὁ Ἰταλός πρέσβης στήν Ἑλλάδα Γκράτσι στίς 27 Ὀκτωβρίου 1940, τήν παραμονή τῆς κήρυξης τοῦ πολέμου ἀπό τήν Ἰταλία, στόν ὁποῖο ἡ Ἑλλάδα πολέμησε στό πλευρό τῶν συμμάχων γιά τήν ἐλευθερία τῶν λαῶν. Τώρα, ἡ Ἀγγλία τήν προδίδει ἀνοιχτά. Ὅμως, τό καταστροφικό σχέδιο ἦταν ἤδη ἕτοιμο. Καί τέθηκε σέ λειτουργία ἀμέσως μετά τό μήνυμα πού ἔφτασε ἀπό τό Λονδῖνο μέ τό τηλεγράφημα τοῦ ὑπουργοῦ τῶν Ἐξωτερικῶν τῆς Τουρκίας Ζορλού.
Τά τραγικά γεγονότα τῆς 6-7 Σεπτεμβρίου 1955 ἔχει ἀποδειχτεῖ πώς ἦταν ἐπιτελικά προγραμματισμένα καί ἐκτελέστηκαν μέ ἀπόλυτη ἀκρίβεια ἀπό τίς ὀργανωμένες ὁμάδες τοῦ τουρκικοῦ ὄχλου ὑπό τήν ἐπίβλεψη τῶν τουρκικῶν ἀρχῶν. Μέ κρατικά μέσα (τρένα, αὐτοκίνητα, πλοῖα καί στρατιωτικά ὀχήματα) μεταφέρθηκε ὁ τουρκικός ὄχλος, γιά νά καταστρέψει, νά βεβηλώσει καί νά ὁλοκληρώσει τήν προσχεδιασμένη καινούργια γενοκτονία. Πρίν ἀπό πολλές ἡμέρες εἶχαν «σημαδέψει» τά καταστήματα καί τά σπίτια τῶν ὁμογενῶν καί εἶχαν καθοριστεῖ οἱ ὁμάδες κρούσης. Καί τή νύχτα ἐκείνη ὅλα ἐξελίχτηκαν στήν ἐντέλεια. Ἐπρόκειτο γιά μιά ἐπιχείρηση «τρόμου» μέ μακροπρόθεσμες συνέπειες. Ἀντικειμενικό στόχο εἶχε νά καταστρέψει τή διάσκεψη στό Λάνκαστερ Χάουζ καί νά ἀπαγορεύσει τήν ἐπιδίωξη τῶν τρομοκρατουμένων Ἑλλήνων γιά λύση αὐτοδιάθεσης τοῦ Κυπριακοῦ. Οἱ Ἄγγλοι εἶχαν ἀναλάβει δράση ὡς ὕπουλοι, ὑποκινητές τῶν Τούρκων γιά ἕναν ἄλλο βαθύ λόγο: τήν πρωταπριλιά τοῦ 1955, ἕξι μῆνες πρίν, ἡ ΕΟΚΑ (Ἐθνική Ὀργάνωση Κυπρίων Ἀγωνιστῶν) εἶχε φανεῖ μέ κάποια ἐκρηκτικά σαμποτάζ καί εἶχε δηλώσει τήν παρουσία της. Καί τήν ἀπόφασή της νά καταβάλει τόν φόρο αἵματος γιά τήν Ἐλευθερία και τήν Ἕνωση τῆς Κύπρου μέ τήν μητέρα πατρίδα Ἑλλάδα. Ἡ Ἀγγλία ὕπουλα ἀπαντοῦσε μέ τό μακρύ βραχίονά της, τήν Τουρκία καί τόν ὄχλο της νά πραγματοποιεῖ τή δική της δραματική «Νύχτα τῶν Κρυστάλλων». Ὅπως τότε τῶν Ναζί τῆς Γερμανίας καί Αὐστρίας σέ βάρος τῶν Ἑβραίων στίς 9 Νοεμβρίου 1938, τό πρελούδιο τοῦ Ὁλοκαυτώματος. Ἤρτηται (;) τό Ὁλοκαύτωμα τῶν Ἑλλήνων ἀπό τούς Τούρκους καί τούς τόσο τίμιους συμμάχους;
Ἡ «Ἰσταμπούλ Ἐξπρές» ἔθεσε σέ κυκλοφορία (στίς 6 Σεπτ. ’55) τήν προκατασκευασμένη εἴδηση γιά τήν προβοκάτσια τῆς δυναμιτιστικῆς ἐνέργειας στό σπίτι τοῦ Κεμάλ Ἀτατούρκ στή Θεσσαλονίκη. Ὁ φανατισμένος ὄχλος συγκεντρώθηκε στήν πλατεῖα τοῦ Ταξίμ στήν περιοχή τοῦ Πέραν ὅπου κατοικοῦσαν οἱ περισσότεροι Ἕλληνες. Σχηματίστηκαν ἀμέσως οἱ πρῶτες ὁμάδες καί ὁ ἐπί κεφαλῆς τῆς κάθε ὁμάδας καλοῦσε τούς βάνδαλους μέ τά ὀνόματά τους, τούς ἐφοδίαζε μέ τά φονικά ὅπλα (ἀξίνες, ρόπαλα καί σιδερένιους λοστούς) πού τά ἔπαιρναν ἀπό σταθμευμένα ὀχήματα τοῦ στρατοῦ καί τούς ἔδινε τίς τελευταῖες ὁδηγίες. Ἡ ἔναρξη τῆς ἐπίθεσης καθορίστηκε γιά τίς 6.30 τό ἀπόγευμα τῆς 6 Σεπτεμβρίου καί ἡ λήξη της στίς 2 τό πρωί καί τό χρονοδιάγραμμα ἐκεῖνο τηρήθηκε μέ μαθηματική ἀκρίβεια.
Στίς 6.30 ξεκίνησε τό πρῶτο κλιμάκιο μέ φοιτητές καί φοιτήτριες. Ἦταν ἡ πρώτη ὁμαδική κινητοποίηση γιά τήν ἐπικόλληση τυπωμένων πινακίδων στά τουρκικά καταστήματα, γιά νά μή πειραχτοῦν. Τό μακάβριο ἔργο τῆς λεηλασίας μπῆκε σέ ἐφαρμογή μέ ἄγριους βασιβουζούκους πού κραύγαζαν ἀνθελληνικά συνθήματα καί ξεδίπλωναν τουρκικές σημαῖες στά μουσουλμανικά παράθυρα. Στή συνέχεια, καί μέ τόπο συγκέντρωσης πάντοτε τό Ταξίμ, κατέφθασαν ὁπλισμένες ὁμάδες μέ ρόπαλα, σιδερένιους λοστούς καί ἄλλα καταστροφικά ἐργαλεῖα, πού ἐξαπέλυσαν τήν πρώτη ἐπίθεση ἐναντίον τῶν χριστιανικῶν καταστημάτων πού εἶχαν «σταμπαρισθεῖ» νωρίτερα, ἐνῶ ἄλλες ὁμάδες σκόρπιζαν τά ἐμπορεύματά τους στούς δρόμους, καθώς καί τά ἔπιπλα τῶν χριστιανικῶν οἰκιῶν. Ἀκολουθοῦσαν οἱ «καταδρομεῖς» τῆς λεηλασίας, σπάζοντας μέ τά σφυριά καί τούς λοστούς καί καίγοντας. Νύχτα τρόμου!
Κι ὅλα ἐκεῖνα καί τά ἄλλα πού διαδραματίστηκαν ἔγιναν κάτω ἀπό τό ἀδιάφορο βλέμμα ἐπιστάτη τῶν τουρκικῶν ἀρχῶν καί τῶν ὀργάνων τῆς ἀστυνομίας πού τά ἀνέχονταν ὅλα, μέσα σέ μιά ἀτμόσφαιρα ἐθνικιστικῆς ἔξαρσης καί ὑπό τά χειροκροτήματα χιλιάδων Τούρκων πού διανυκτέρευσαν στούς δρόμους γιά νά ἀπολαύσουν τό ἔργο τῆς ἐξόντωσης τῶν Ἑλλήνων χριστιανῶν. Παρόμοια ἀδιαφορία ἔδειξε καί ὁ τουρκικός στρατός. Ὅταν τελείωσε τό ἔργο τῆς καταστροφῆς κηρύχτηκε ὁ στρατιωτικός νόμος καί ἐμφανίστηκαν τά πρῶτα τάνκς. Καί κατά τό ὀκτάωρο ἐκεῖνο διάστημα πού κράτησαν οἱ βίαιες ἀγριότητες, μέ τίς κραυγές τῶν λύκων νά σκίζουν τόν οὐρανό καί τίς ψυχές τῶν Χριστιανῶν, λεηλατήθηκαν καί καταστράφηκαν πάνω ἀπό 2.600 σπίτια, ὅλες οἱ ἐκκλησίες, τά νεκροταφεῖα, οἱ τάφοι τῶν πατριαρχῶν καί τῶν εὐεργετῶν, καί οἱ ἀπαίσιοι βιασμοί πού διαπράχτηκαν στίς ἀκραῖες συνοικίες.
Ὁ ἀπολογισμός τῆς ἀποφράδας ἐκείνης νύκτας εἶναι: 4.340 καταστήματα πού λεηλατήθηκαν καί καταστράφηκαν, 110 ξενοδοχεῖα καί ἑστιατόρια, 21 ἐργοστάσια, 27 φαρμακεῖα, 38 ἐκκλησίες πού κάηκαν, 35 ἐκκλησίες πού ἐρειπώθηκαν καί λεηλατήθηκαν, 3 ἐγκαταστάσεις ἐφημερίδων τῆς ὁμογένειας πού καταστράφηκαν, 8 ἁγιάσματα, τά γραφεῖα 5 ἀθλητικῶν συλλόγων, 2.600 οἰκίες πού ἐρειπώθηκαν καί λεηλατήθηκαν καί 200 ἄγριοι καί ἀπάνθρωποι βιασμοί. Ὁ βανδαλισμός ὅμως τῶν νεκροταφείων ξεπερνοῦσε κάθε βάρβαρο προηγούμενο. Ἄνοιξαν τούς τάφους, τούς ἐσύλησαν καί πέταξαν τά ὀστά καί τά ἅγια λείψανα στούς δρόμους. Ἔπρεπε ἡ βαρβαρότητά τους νά εἶναι τέλεια καί ἐπιδεικτική!
Ἡ αὐλαία τῆς ἡττοπάθειας ἐκ τοῦ φόβου καί τῶν ὁμογενῶν τῆς Πόλης καί τῶν κυβερνώντων τῆς Ἀθήνας ἄνοιξε μεγαλοπρεπῶς. Χλιαρές καί ἀναιμικές διαμαρτυρίες ὑπῆρξαν. Ἡ Ἑλλάς ἤθελε ντροπιαστικά καί ἀτιμωτικά νά συνεχίσει τόν δρόμο τῆς εἰρήνης! Ὅμως, τό ἠθικό δίδαγμα ἀπό τά Σεπτεμβριανά τοῦ ’55 εἶναι πολλαπλό καί βαρυαλγές: ὁ Τοῦρκος ἔδειξε τά δόντια του. Δέν ἄλλαξε, οὔτε ἀλλάζει. Τά Σεπτεμβριανά ἦταν ἐπιχείρηση μεγάλης κλίμακας καί πολύπλευρων στόχων: 1) Ἄδειασε ἡ Πόλη ἀπό Ἕλληνες. Τό Πατριαρχεῖο εἶναι σκιά τοῦ ἑαυτοῦ του, ὑπό ὁμηρίαν μάλιστα. 2) Τό «Λάνκαστερ Χάουζ» διαλύθηκε ἄκαρπο. Ἀπό παράλληλους δρόμους ὑπῆρξε μέ τίς συνθῆκες Ζυρίχης-Λονδίνου (1959-60) μία κολοβή ἀνεξάρτητη Κύπρος, μέ τούς Τουρκοκύπριους ὑπερπροικισμένους (δυσανάλογα πρός τό μέγεθός τους). 3) Ἡ Λωζάννη εἶναι de facto «ἀναθεωρημένη». Ὁ Ἐρντογάν παίζει θέατρο. Γιατί α) μᾶς διεκδικοῦν τήν ΑΟΖ ἀνοιχτά, β) μᾶς κάνουν κόσκινο τόν ἐθνικό ἐναέριο χῶρο τῶν 10 μιλίων, ὅπως καί τά κεραμίδια τῶν νησιῶν μας, γ) μᾶς κλέβουν τά ψάρια μέσα ἀπό τά 6 ν.μ. τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων, μέ τό λιμενικό μας θεατή. Ἄς εἶναι καλά τό ΝΑΤΟ καί ἡ ΕΕ, οἱ σύμμαχοι καί οἱ ἑταῖροι μας! Τά μοιρολόγια δέν τά μπορῶ. Γι’ αὐτό προστρέχω στίς Θερμοπύλες καί στή Σαλαμῖνα. Ἦταν Σεπτέμβριος καί τότε (480 π.Χ.) 2.501 χρόνια πρίν.
Μ.Η.Τ. 232122